Okyanusta dolaşır somonlar,
Yıllarca yaşarlar orada,
Sonsuz okyanusta...
Nedeni bilinmez ama giderler oradan,
Nehirlere doğru ilerlerler,
İşte ben bir ayı olarak
Bu işe çok tanık oldum.
Anladığım kadarıyla yuva belledikleri yerin
Daha güvenli olduğunu düşünüp çıkıyorlar yola.
Ne garip ki o uçsuz bucaksız okyanusta
Başlarına bir iş gelmez iken
Nehirlere giderken can veriyorlar.
Ben de genelde onları bekliyor oluyorum.
İşte ben yine onları beklerken
Bir somon takıldı gözüme.
Ben onu yakalamadan
Bir kayaya çarptı,
Suyun azda olsa bulunduğu bir köşeye savruldu.
Onun yanına gittim,
Yalvardı bana
Onu yemeyeyim diye.
"Tamam seni bırakırım ama bir şartım var." dedim.
"Nedir?" dedi.
"Bana neden bu yola çıktığınızı söyle!" dedim.
Anlatmaya başladı somon.
Meğer onların hayatı yaşamak ve ölmekten ibaretmiş.
Onlar bunu biliyormuş.
Bir amaçla ayrılmak istiyorlarmış hayattan,
Onların amacı da yuvalarına dönmekmiş.
Somonlar haklı,
Bir amacımız var hayatta ve bunu gerçekleştirmeliyiz.
Gerekirse o amaç için ölüme yürümeliyiz.
