De Berggeest

Ik Vertrek

Zaterdag 28 november 1983

Ik heb alles ingepakt, en ga morgen vroeg op reis naar Oostenrijk, ik heb het hele jaar getraind en de beste wandeluitrusting gekocht van mijn laaste spaargeld.

Het mocht wat kosten want dit is speciaal bedoeld voor extreme omstandigheden. Ik heb van te voren alles zo goed mogelijk voorbereid, kaarten bestudeerd en alles geleerd wat er te leren valt over wandelen in de Alpen.

Ook heb ik een trainer in de arm genomen die zelf al jaren ervaring heeft in bergbeklimmen. We hebben 4 keer in de week de meest extreme klimwanden beklommen om te trainen, en nu weet ik zeker dat ik er klaar voor ben.
Morgen stap ik op de trein en ga met het vliegtuig naar Oostenrijk, vanaf daar liftent naar het alpen gebied. Laat het avontuur maar beginnen.

Eerst ga ik vanavond opstap met vrienden, ons standaard kroegje hier om de hoek. Ze vragen me meerdere malen Edward hoe lang blijf je weg, maar om heel eerlijk te zijn, heb ik geen idee waneer ik terug kom.
Het kan 1 maand, maar ook een half jaar duren. Dus wil ik vanavond extra genieten van mijn vrienden en de warmte van ons gezellige kroegje, aangezien ik waarschijnlijk de komende maanden die warmte niet meer ga voelen.
Ze vragen zich ook af waarom ga je alleen, ik vind zelf dat ik dit nodig heb door dit word ik een echte man, niet meer verwend door de luxe van dit leven, maar één zijn met de natuur.

Aangezien mijn vader mij de grootste nietsnut vind die er rondloopt en denkt dat ik mijn eigen boontjes niet kan doppen. Nou ik zal hem het tegendeel bewijzen. Hij wil mij nog steeds in het leger hebben, vechten aan de andere kant van zee, in een land die ik niet ken, voor een doel die ik niet steun.
Nee ik laat me vader zien hoe je ook op een andere manier een man kan worden.
Hij weet het nog niet dat ik weg ga, stuur hem wel een brief vanaf het vliegveld in Oostenrijk en daar doet hij het maar mee.
Nu ik 19 jaar ben mag ik het allemaal zelf beslissen al weet ik zeker dat hij me tegen zou houden, en zou vertellen dat ik voor mijn verandwoordelijkheden weg loop en dat ik teleurstel, omdat ik niet de voetsporen volg van hem, net als hij de voetsporen volgden van opa, nee bewust zeg ik niks, niks weerhoud mij hier van.
Morgen stap ik op het vliegtuig en begint mijn leven opnieuw en niemand houdt mij tegen. Nu eerst naar het gezellige kroegje.