Multi media gittikleri Lunapark.
Nerde hiçbir fikrim yok🙃
Hamza arkadaşlarıyla buluşacağını söyleyerek gitti.
Sümeyya içeri girince " Elif Hanım burada mı? " dedi görevli kıza
" Birazdan gelir ben Fatih Bey'i çağırayım. " diyerek uzaklaştı görevli kız.
Sümeyya kıyafetlere bakarken arkasına kadar gelmişti Fatih.
Fatih kıza fazla bakmamaya çalışarak" Buyrun nasıl yardımcı olabilirim? " dedi.
Sümeyya sesi tanıdı ama arkasını
dönmedi, dönemezdi ki. Onu en son bir ay önce görmüştü ve üzerinde özür dilemek için verdikleri; siyah dikkat çekmese de çok zarif olan o elbise vardı.
Sesini biraz kıstı " Elif ablayı sormuştum. " diyerek arkasını döndü.
Başını yere eydiğini gören Fatih rahat bir nefes aldı. Çok özlemişti onu, kitabı okurken sadece onu ve Rabbi'ni düşünüyordu.
Kafasını iki yana sallayıp düşüncelerinden kurtuldu ve soru sorulurcasına kurulan cümleye " Ablam bankaya uğrayacaktı. O gelene kadar yardımcı olayım. " dedi.
Sümeyya reddetmeliydi ama yapamıyordu, sonunda sessizce önüne döndü ve annesi ile kendine gerekli kıyafetleri aldı.
Ne güzel bir butikti burası, içerideki ses ilahiydi, kadın yada erkek iç çamaşırları reyonlarda değil de iki ayrı odalarda idi, alt kat erkeklere üst kat kadınlara ait idi ve her şey gül kokusu ile bezenmişti.... 🌹
Sümeyya " Bir Ömer Amca'nın kitap dükkanında bir de burada huzur bulur insan, en ince ayrıntılara kadar düşünmüşsünüz. " dedi.
Fatih'in cevabı gecikmedi " Evet ve tek erkek benim, alt katın temizliğinden tut patronluğuna hepsi benim sorumluluğum. " dedi. Sonra devam etti " Sümeyya o akşam bana hediye ettiğin kitap vardı ya " deyince Sümeyya başını kaldırdı Okumuş muydu? Yoksa kayıp mı olmuştu?
Fatih Sümeyya bu lafına şaşırınca mutlu olmuştu << Oysa Sümeyya şaşırmadı korktu 🙂 >> " Kitabı okudum çok güzel bi kitaptı, benim de bildiğim birkaç kitapçı vardı, o tür kitaplar almak için gitmiştim ve bana o kitabın 3.'sü olduğunu 1 ve 2'yi verebileceklerini söylediler bende ikişer tane aldım. Sen uğramasaydın Eliften rica edip sana vermesini isteyecektim, kitap için de teşekkür ederim. " dedi ve Sümeyya'nın yanından ayrıldı.
Fatih birkaç dakika sonra elinde kitaplar ile geldi ve Sümeyya'ya verdi. " Umarım beğenirsin. " Sümeyya teşekkür etti " Ben daha okumadım yeni başlayacağım. " diye bitirdi lafını Fatih.
Sümeyya kitapları çantasına koydu, ardından Hamza'yı arayıp odasındaki camiyi getirmesini istedi. Sümeyya telefonla konuşurken etrafına bakıp bakıp konuşuyordu, bide arada Fatih'e bir şey saklıyor gibi bakıyordu.
O sırada Elif gelince iyice telâşlandı ve hemen telefonu kapattı Sümeyya. Fatih, Elif ile Sümeyya'yı yalnız bırakıp aşağı indi.
Girişte sarı saçlı mavi gözlü yirmi-yirmi bir yaşlarında bir adam duruyordu. Fatih adamın yanına gidip " Buyrun nasıl yardımcı olabilirim? " diyerek adama gülümsedi. Adam da gülümseyerek " Sümeyya burada mı? " diye sordu. Fatih'in bu soru üzerine başından kaynar sular dökülmüş gibi oldu. Zorla " E-Evet " diyebildi " B-Biraz bekleyin ç-çağırayım " dedi. Adamı orada bırakarak yukarı çıktı.
Sümeyya'ya bir beyfendinin onu sorduğunu söyledi. Sümeyya elindeki kahvesini bırakıp Elif'e burada beklemesini söyleyerek heyecanla aşağıya koştu kapıda Ebubekir olduğunu görünce yavaşladı.
Ebubekir 21 yaşında Sümeyya ile aynı sınıfta okuyor ve (Evren'in abisiydi kendileri) ama daha çok Sümeyya'ya abilik yapıyordu. Kızgın gibi duran bir yapısı vardı ama Sümeyya yanına gelince hemen gülümsüyordu. Sümeyya'yı görünce dışarı çıktı arabadan camiyi alarak geldi. Sümeyya'nın yanında Fatih'i görünce kıza Bu kim bakışı attı.
Sümeyya " O gün geç kalmıştım ya o kişiler, bu Fatih, Elif'in kardeşi, hediyeyi ona verebilirsin. " diyerek olayı özetledi. Ebubekir ikna olmuş gibi başını sallayıp gitti.
Fatih camiyi alınca Sümeyya " Fatih biraz arkadan gel. " dedi tam arkasını dönecekken Fatih " Sümeyya o kimdi?" dedi " Ebubekir abi Hamza'nın arkadaşı Evren'in abisi, manevî abim gibidir. " diye cevap verdi Sümeyya. Ve yukarı çıkıp Elif'in gözünü kapattı.
Fatih camiyi masaya koydu, Sümeyya'da Elif'in gözünü açtı. Elif camiyi incelerken Sümeyya konuşmaya başladı " Bu cami benim ilk projem mimar olunca ilk yapıcağım ilk şey,. Yanındaki çeşmeyide onla beraber yapıcam Allah izin verirse. Bu malzemeleri bir ay önce almıştım. " son cümlesini camiyi hayranlıkla izleyen Fatih'e bakarak söyledi ve ekledi, " Belki birgün oradan da güzel bir davet gelir. " dedi.Elif Sümeyya'ya sıkıca sarıldı ve teşekkür etti.
Sümeyya Hamza'nın da ihtiyaçlarını aldı ve evin yolunu tuttu.
~ 1 AY SONRA ~
Aradan bir ay geçti Sümeyya iki kitabıda bitirmişti. Acaba Fatih'e söylesem mi? Diye düşünüyordu. Telfonu eline aldı mesaj bölümüne girdi elini tuşlar bölümünde gezdirmeye başladı ama birşey yazmadan geri çıktı. O yazmayacaktı bunu yapamazdı, kalbine sahip çıkacak kişiye ihanet edemezdi. Hem Fatih seviyorsa söylerdi. { Tamam evet Fatih ilgimi çekiyor ama olllllmaaaaaz. }
Sümeyya bütün bunları aklından atmak istiyordu, havada yazın geldiğini belli eden bir meltem vardı. Bir anda telefon rehberinden Ebubekir'i aradı.
Telefon 2. çalışta açıldı " Abi, hava nasıl oralarda? "
" Güzelde, sanan ne? " " Yaaa abi bi dur, benim canım çok sıkıldı .... " Sümeyya'nın lafını böldü " Eee palyaço mu istersin?" Süeyya sakin kalmalıydı, elindeki tek koz Ebubekirdi " Çok komikti ama bi dinlesen." " Anlat valla dinliycem " " Ben Hamza ile Evreni ikna ederim ama .... " " Dur yanımdalar hoparlöre alıyorum. " " Tamam. Hamza ve Evren yakışıklı prenslerim ve pek lüzumsuz abicim, beni lunapark'a götürür müsünüz, söz dondurma ve pamuk şeker benden" diye bombayı patlattı.
Ebubekir " Tamam. Biz arabayla geliyoruz 8 dakikan var." dedi.
Hemen hazırlanıp annesinden izin aldı. Lunapark'a geldiklerinde önce dondurmalar yendi. Sonra çarpışan araba, dönme dolap, 360,
gondol ... ardından Sümeyya pamuk şeker, diğerleri süt mısırlarını yediler. En son hız treni ile sonlandırdılar.
Ben bunu önceden yazmıştım bu uygulamayı keşfetmeden önce.
Şimdi de buraya yazıyorum.
Nasip işte ne deyim.
Bişey diycem bugün benim canım acıyordu; babasız 2. Kurban Bayramımızı kutladık, yani üzgündüm. Şimdi= 21:42 ben bunu yazmaya odaklanmışken soluma bir baktım küçük bir kumru yanımda. Rabbim üzgün olduğumu görünce Nazlıyı yollamış hâlâ yanımda.
Nazlı'nın size selamı var. Şuan uyuyor ama olsun🤗.
Umarım dostluğumuz sürer, çok korkuyo canım benim.
Sizi seviyorum umarım beğenirsiniz. Kendinize iyi bakın çünki; insanlar sizi umursamıyor. Siz kendinizi umursayın
Bir klâsik;
Seviliyosunuz canlar😊
