Worrying does not empty tomorrow of its troubles.
It Empties Today of its Strength.
Blue: Lalo ka nyan magiging Retartd,
Heather: So?
Blue: Sunget mo?
Heather: ......
Blue: A-alam mo naba?
Heather: ....
Blue: Cookie!
Heather:....
Blue: COOKIE!
Heather: Eung,
Blue: ay kaya pala nagkakaganyan ka nanaman pala,
Heather: Sigh
Blue: untill now you still get affected by him Psh.
Heather: Please Blue, I don't want to talk about it,
What i like about Blue? Maliban sa Gwapo? Mayaman? Palalibre? Matalino? Talentadong P'noy sya. He knows when he needs to keep his opion by himself, Sanay na ako kay Blue na lage ako sinisermonan, Laki nga ng pagpapasalamat ko sakanya na di dahil sakanya di ako makakaahon sa Unos? Anu to Klamidad?!
haha, NAKO baliw na talaga ata ako ><'' Kaya nga lang tama na nasasaktan ako, ayaw ko lalong masaktan na nakikita syang nagaalala sa kalagayan ko, Sana Computer na lang ako na pwede ireformat kapag navirusan pero hindi eh,Kailangan ko Maimmune sa mga Virus ko para sa susunod na magkakavirus ako di na ganu kasakit.
~~ Boink~~
Heather: Eh?
Blue: You spacing out again,Anung kakantahin mo?
Heather: Anung Kakantahin?
Blue: Sigh, di mo ba narinig sinabi ni Mr. Vargas? bakit ko nga tinanung sayo yun? eh Di mo nga napansin na dumating na si Mr. Vargas eh. Retard. Psh.
Heather: Sorry Naman, may iniisip lang.
