Her Vampire Delusion

Chapter 3

ZYNDRA

NAPATIGIL ako sa paglalakad. Madilim man, nakikita ko ang mga mata niyang. . .

Kulay asul?

“Why did you stop?” Dwyrigh stood on his feet. His hands were in his pants' pockets.

Hindi naman gano'n ang kulay ng mga mata niya no'ng nagkita kami kanina. Kaya paano naging asul 'yon?

'Yong ngiti niya. 'Yong pangil niya ay parang tumulis lalo. He was still wearing our uniform so posibleng hinintay niya talaga ako sa pag-uwi.

“A-Ano'ng kailangan mo?” tanong ko saka humakbang paatras.

Siya naman ay naglakad palapit sa akin kaya napaatras din ako. Lumingon ako sa aking likuran at nakitang walang ibang tao bukod sa amin ni Dwyrigh.

“Hindi ba sasama ka?” tanong ni Dwyrigh.

“S-Saan?”

“Sa party,” sagot niya. “Pumayag ka na, 'di ba?”

“I changed my mind. I can't go.” Palinga-linga ako sa paligid kung may p’wede ba akong lusutan para makatakas kaso wala.

“I'm sorry but your name was already registered for the attendees. You need to come,” pilit niya.

“I-I. . .I need to go now,” I muttered then turned my back and walked away quickly.

Hindi pa ako nakalalayo nang hatakin ako ni Dwyrigh sa braso at itinulak sa pader. Napadaing naman ako sa sakit ng likod. 

“I said you need to come!” Dwyrigh held my neck.

Mahigpit ang hawak niya sa leeg ko kaya nahihirapan ako sa paghinga. Pilit kong tinatanggal ang kamay niya sa leeg ko ngunit ang higpit nito. Nararamdaman ko na rin ang kuko niyang bumabaon sa aking leeg.

“Please. . .” I cried. “H-Help. . .”

I saw his furious blue eyes and gritting sharp teeth. I saw his jaws and arms grew some hair. Medyo mahaba ito, 'di tulad sa tao. Hindi siya tao. Hindi ganiyan ang isang karaniwang tao. 

“I think, I'll just eat—”

Bigla akong napasigaw nang tumilapon si Dwyrigh dahil sa isang suntok. Malayo ang pagkatilapon niya mula sa kinatatayuan ko at natamaan niya pa ang isang basurahan. Ako naman ay napabagsak sa sahig at naging mabilis ang aking paghinga. Tiningnan ko si Dwyrigh na unti-unting bumabangon. Napatingin ako sa harap ko na may taong nakatayo.

“Come on, Ark. This is not yours. I got her first!” Dwyrigh yelled.

I slowly looked up and saw Ark glaring at Dwyrigh. His fists were clenched. He made that punch?! That strong?!

“She's not yours, you son of a b*tch,” Ark replied coldly.

I slowly sat and leaned my back against the wall. I can't stand. Parang nawalan ako ng lakas dahil sa pagsakal sa akin ni Dwyrigh. Kinapa ko ang aking leeg at may naramdaman akong likido. Nang tingnan ko ito ay dugo pala.

“Bakit hindi ka maghanap ng sarili mong biktima? Bakit hindi si Bonnie?” Dwyrigh asked.

Dwyrigh was finally got on his feet. His side lip was bleeding. Salubong ang kaniyang kilay at diretso ang tingin ng asul niyang mata sa lalaking nasa harapan ko. Ark was still wearing his uniform and his backpack was on his back.

“Be thankful that he's not around. If he was, you are dead already,” Ark told Dwyrigh. “Get lost before your blood becomes a pool here.”

Dwyrigh gritted his teeth. He turned his back and ran away. Mabilis siyang naglaho sa paningin ko. As in, mabilis. Ano ba talaga siya? Ano ba talaga sila?