Na een lange vlucht belanden we in het warme Spanje. Het is niet lang vliegen, maar voor mij voelde het als 3 dagen. Ik zet mijn zonnbril op en loop naar de hal waar we moeten wachten op de koffers. Ik loop tussen Owen en Daan in. Met hun kan ik het allerbeste opschieten. Nils is stil, vooral de laatste tijd. Hij kijkt meestal alleen maar naar beneden. Ik heb al weleens gevraagd of ik hem ergens mee kon helpen, maar hulp.. Dat had hij niet nodig. Volgens Owen is hij verliefd op een onbereikbaar meisje. "Zo was hij ook met zijn ex," zei Owen. "Toen ze het uitmaakte omdat ze MainStreet kinderachtig vond en omdat ze zich ervoor schaamde. Het moet altijd Nils overkomen hé?" Waren zijn woorden. Nou hij moest eens weten, dat Nils niet de enige is.
We komen in het hotel aan. Alles staat geboekt op Reins naam, dus hij neemt Maud meteen mee naar de balie. Daar staan ze dan, hand in hand, de kamers af te rekenen. Ze staan altijd hand in hand, alsof ze elkaar niet meer los kunnen laten. Rein komt maar ons toe met 3 sleutels. "3?," roep ik meteen uit. ", maar ik dacht dat we allemaal een eigen kamer zouden hebben?" zeg ik. Het klinkt superstom, ik heb de kamers al niet betaald. Dan moet ik ook nog zo dom doen.. "Nou, Maud wij gaan wel samen he?" Zeg ik terwijl ik mijn arm door haar arm heen doe. Ze trekt meteen terug. "Nou eigenlijk.. Ik zou met Rein gaan. Je vindt het toch niet erg?" Zegt ze. "Nee.. Nee natuurlijk niet." Zeg ik teleurgesteld terwijl ik de stappen naar mijn plek weer terug doe. Tuurlijk vind ik het wel erg, Rein en Maud doen nog niks, naja, dat zei ze, dus waarom moeten ze ook nog eens samen zijn in een hotelkamer? Aangezien Owen en Daan al met de sleutel aan het spelen zijn, zit er niks op om met Nils in een kamer te slapen. Boring, hij zegt misschien maar 1 woord in 2 uur. Aan de andere kant, misschien kan ik met Nils praten over onze "gevoelens" over een onbereikbaar persoon.
Ik duw mijn koffer onder mijn bed nadat ik mijn oortjes en bikini eruit heb getrokken. Ook heb ik al wat kleren in mijn kast gedaan. Het is een prachtige kamer, de mooiste van alledrie. We hebben het beste uitzicht, met 2 badkamers en een balkon. De andere hebben ook een balkon, maar lang niet zo'n grote als die van ons, waar je zeker met z'n alle kan zitten. Ik ga op mijn bed zitten en kijk tegenover me. Nils staart naar de grond. "Dude, ik hoop niet dat jij van plan bent de hele vakantie zo te doen? We zijn niet altijd in Spanje? Ga je mee zwemmen?" Zeg ik lief. Hij schudt zijn hoofd. "Oke dan niet." Zeg ik een beetje kattig. Ik heb nu nog niet echt zin om met hem te praten, ik ga zonnen aan het zwembad. Ik doe mijn bikini aan in de wc en als ik klaar ben druk ik op de lift. Er komt iemand naast me staan, Rein. "Hey" zegt hij. Ik glimlach een beetje. Als de lift open gaat, gaan we langzaam naar de begane grond. Héél langzaam, althans, zo voelt het. Mijn blik wijkt hele tijd af naar zijn buik. Het is raar dat hij dat niet opmerkt dat ik er de hele tijd naar kijk. Of hij zegt er gewoon niks van. Als de lift open gaat loop ik sneller dan Rein naar het zwembad. Hopen op een plekje tussen 2 bezette stoelen, zodat Rein niet naast me komt liggen. Meteen begin ik al te lachen om mezelf, waarom zou Rein dat uberhaupt willen? Volgensmij heeft hij in zijn hele leven maar 2 keer naar me omgekeken, in tegenstelling tot mij. Als ik bij het zwembad kom zie ik dat het helemaal leeg is. Ik kies maar een plekje uit in de hoek en ga daar rustig liggen.
