သူနဲ့ကျွန်မချစ်သူတွေဖြစ်ကြတဲ့နေ့ကိုလဲအခုထိမှတ်မိနေပါသေးတယ်.. ။အဲ့ဒီနေ့ကလီလီ့ရဲ့ရီမုနဲ့မောင်းတဲ့လေယာဉ်ပျံလေးက ခြံထဲကသစ်ပင်ပေါ်မှာငြိပြီးတင်နေလို့ကျွန်မတက်ယူရင်းရုတ်တရက်ခြေချော်ပြီးပြုတ်ကျခဲ့တာ။
လီလီကသူ့ဘာသူတက်ယူမလို့လုပ်နေတာပေမယ့်ကျွန်မကခွင့်မပြုနိုင်ပါဘူး..မတော်လို့ပြုတ်ကျပြီးတစ်ခုခုဖြစ်ရင်ကျွန်မပဲရင်ကျိုးရမှာ..။အခုတော့ကျွန်မပြုတ်ကျပြီ..။ဒါပေမယ့်ကိစ္စမရှိပါဘူးကျွန်မကလေးလေးဘာမှမဖြစ်ရင်ပြီးရော။
အမြင့်ပိုင်းမဟုတ်တော့တင်ပါးနဲနဲနာသွားရုံကလွဲပြီးဘာမှမဖြစ်ပေမယ့်သူကတော့သူ့ကြောင့်ဖြစ်ရတာဆိုပီးရှိုက်ကြီးတငင်ငိုလေရဲ့....။
ပြုတ်ကျတာကကျွန်မပါ..ကျွန်မသူ့မျက်ရည်တွေကိုသုတ်ပေးရင်းဘယ်လိုချော့ချော့မရပဲငိုကြောရှည်နေတဲ့ကလေးစုတ်ကိုအသည်းယားစွာနူတ်ခမ်းလေးကိုဖိကပ်နမ်းရှိုက်လိုက်မိတယ်..။
ဦးနှောက်ကမလုပ်သင့်ဘူးဆိုတာကိုအချက်ပေးနေပေမယ့်နောက်ကျသွားခဲ့ပြီ..နူးညံ့ချိုမြိန်လွန်းတဲ့အနမ်းမှာရပ်တန့်မရနိုင်ဖြစ်နေစဉ်သူ့ဘက်ကလဲအတန်ငယ်ပြန်တုံ့ပြန်လာတော့ရပ်တန့်ဖို့ဆိုတာကိုမစဉ်းစားမိတော့ပါ ။
(စောက်ခလေးကဒါကျသိတယ်..)
အသက်ရှူမဝဖြစ်လာ၍လူချင်းခွာလိုက်တော့မှသူကရှက်ရွံ့စွာခေါင်းငုံ့သွားလေသည် ။ ပထမဆုံးကျွန်မမြင်ရတဲ့သူ့ရဲ့နီရဲနေတဲ့မျက်နှာလေး..သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ..စိုစွတ်နေတဲ့ပန်းနုရောင်နူတ်ခမ်းလေးကိုလဲမသိမသာကိုက်ထားသေးတယ် ။
ကျွန်မကသူ့ကိုပြုံးပြီးကြည့်နေတော့" အဲ့..အဲ့လိုမျိုးက..ဟို..ချစ်သူတွေမှနမ်းတာမဟုတ်လားဟင်.. "
(လီလီလေးကအင်နိုးစင့်😄)
သူ့အသံတိုးတိုးလေးထွက်လာတော့ကျွန်မသွားတွေပေါ်အောင်ပြုံးမိတယ်..အခါတိုင်းတစ်အိမ်လုံးကြားအောင်အော်နိုင်တဲ့သူကအခုကျတော့သူ့စကားသံကိုမနည်းနားထောင်နေရတယ်လေ..။
YOU ARE READING
လီလီ
Fanfictionသူကျွန်မရဲ့ဘဝထဲကိုရုတ်တရက်အကြောင်းမကြားပဲဝင်ရောက်လာခဲ့တယ်.. ။ သူ့ကြောင့်ပဲကျွန်မချစ်တတ်လာခဲ့တယ်.. ။ ကျွန်မကိုချစ်တတ်အောင်သင်ပေးခဲ့တဲ့သူကတစ်နေ့မှာတော့ကျွန်မဘဝထဲကပြန်ထွက်သွားခဲ့တယ်လေ... ။ တို့ မင်းကိုလွမ်းတဲ့စိတ်နဲ့သေနိုင်တယ...