Part 9

1.6K 153 3
                                    


အမြန်လမ်းကားလမ်းမကြီးပေါ်က ကားလေးပေါ်မှာ
ကောင်လေးနှယောက်တိတ်ဆိတ်စွာ ငြိမ်သက်နေကြ၏

"ဟိုခများစကားမပြောတတ်ဘူးလား"

ကားလမ်းကိုမျက်တောင်မခတ်ပဲ တောက်လျောက်တိတ်ဆိတ်စွာမောင်းလာတဲ့ sugaကို
Jiminမေးလိုက်မိသည်

"မင်းနဲ့ငါ့မှာပြောစရာဆိုတာရှိလို့လား"

အသံတို့ကအေးစက်လျက် အရင်လိုပါပဲစကားပြောရင်
ဘယ်တော့မှ ကျွန်တော့ဆီမှာမရှိတဲ့ သူ့မျက်လုံးတွေ

"အ့ဆိုဘာလို့ကယ်လာသေးလဲ"

"မင်းမှန်းမသိလို့လေ"

"ခများ 😟😟😟"

Jiminဝမ်းနည်းမိသွားသည် သူ့မှာတော့ကယ်လာတယ်
ဆိုပီးဝမ်းသာလို့ကျေးဇူးတင်မို့ဟာကို အချေကိုယ်တော်က
မင်းမှန်းမသိလို့တဲ့လေ

ခုနကလိုအသံစွာစွာနဲ့ဘာမှမပြောဘဲဘေးကပြတင်းပေါက်ကိုသာ နှုတ်ခမ်းကြီးဆူပီး သဲကြီးမဲကြီးကြည့်နေတဲ့
အကောင်ပေါက်လေးကိုကြည့်ပီးSugaပြုံးလိုက်သည်

ဒါဟာကြုံတောင့်ကြုံခဲမှမြင်ရတဲ့ အချေSugaရဲ့အပြုံးပါနော်

ဗေဒင်မေးစရာမလိုပါဘူးသူ့ဘေးကအကောင်ပေါက်လေး
သူပြောလိုက်လို့စိတ်ကောက်သွားတယ်ဆိုတာ
ဒါမဲ့လူတယောက်ကိုချော့မော့ပီးပြောတယ်ဆိုတာ
Sugaတို့ရာဇဝင်တွင်မရှိ
🐷🐷(ရှင်ခုတော့ပြောထားအုံးပေါ့ နောက်မှရှင့်ကိုအသေ
roခိုင်းမယ်))

"မင်းနာမယ်အပြည့်အစုံကဘာလဲ"

Sugaနာမယ်လေးပဲမေးလိုက်တာပါ ဒါကို
ဘေးကပေါက်စလေးက မုန့်ရတဲ့ကလေးလိုပဲ
ပြုံးပီးပြန်ဖြေနေတယ်

"Park Jimin😁"

"Omm"

"ခများနာမယ်ကကော"

"Suga"

"ဟင် မျိုးရိုးနာမယ်မပါဘူးလားဟင်"

Jiminဒီတိုင်းပြောလိုက်သော်လည်း ကားစီရာတိုင်ကို
ကိုင်ထားတဲ့Sugaရဲ့လက်တို့တင်းကျပ်သွားခဲ့တယ်
ဟုတ်တယ်လေ သူကလူတယောက်ကမလိုချင်ပဲမွေးလာခဲ့လို့
မသတီလို့စွန့်ပစ်ခံခဲ့ရတာမလား မျိုးရိုးနာမယ်ဆိုတာ
သူ့လိုလူအတွက်လိုလို့လား
သူ့စကားတွေအများကြီးပြောပီးဖြေရှင်းချက်ပေးချင်ပင်မဲ့
လက်တွေ့တွင်တော့

အဆိပ်သင့်သောချစ်ခြင်း 🔞🔞🚫🚫Where stories live. Discover now