Fake Person ↪ xukun + lalisa ✔

0.7 ✔

lalisa_m: seni seviyorum xukun

x.ukun: özel isimler büyük harfle başlar

bir saniye

oha

bu ciddi mi?

lalisa sensin değil mi?

hemen sesli at

lalisa_m: *sesli mesaj*

benim sesimden de duy istedim.

seni gerçekten seviyorum

x.ukun: şu an çok mutluyum

evde misin?

lalisa_m: neden?

x.ukun: çünkü öpmeye geleceğim

lalisa_m: üzgünüm ama evde değilim

x.ukun: güzel ben de değilim

kampüste misin?

lalisa_m: söylemeyeceğim

x.ukun: peki sen bilirsin

oha çok mutluyum

ilk defa yüzüm güldü oha

lalisa_m: biz şimdi çıkıyor muyuz?

x.ukun: yoo

yani daha kabul etmedin ki?

lalisa_m: ÇÜNKÜ DAHA SORMADIN

yok çıkalım lalisa, yok evlenelim lalisa

x.ukun: pekala

özür dilerim

benimle çıkar mısın?

lalisa_m: bakarız

x.ukun: yuh

evet veya hayır de ama ya

lalisa_m: evet xukun

seninle çıkarım

x.ukun: bir saniye

şu yüzünü saklamaya çalışırken telefonla oynayan kız sensin değil mi?

lalisa_m: yoo

elalemin kızlarına bakmayı kes

x.ukun: sen olduğundan adım kadar eminim lalisa

dur hemen orada

Telefonu kilitleyip koşarak az önceden beri Lalisa olduğunu düşündüğü kişinin yanına gitti. "Hey Lalisa!"
Başını kaldırıp ters ters bakan platoniğini görmesiyle küfür mırıldandı Xukun.

Hemen ardından, durumu anlayıp Xukun'un yanına gitti Lalisa. Kız, ufak çaplı sinir krizi yüzünden çemkirdi ve uzaklaştı. Lalisa ise Xukun'u tutmak için koluna elini koydu. "Sana dedim değil mi elalemin kızları-"

Lalisa'nın cümlesini yarıda kesen şey, Xulun'un tüm kampüs bahçesinin gözü önünde Lalisa'yı öpmeye başlaması olmuştu.

Lalisa gülerek geri çekildi. "Çok güzel. Herkes bize bakıyor."
Xukun omuz silkti. "Umrumda bile değil."