Yvonne's POV
Eto kami ng bestfriend ko naglalakad para umuwi. Nga pala Her name is Hannah Jane Marcos. And hindi siya kagaya ko na parang tinuturing nilang total nerd kasi siya, sadyang malabo lang talaga ang mata at ayaw niya naman magsuot ng contact lense. At oo bookworm siya pero hindi mga books sa school kundi mga romance na books.
"Ah-ahm. Yves, pwede ka bang pumunta sa reunion natin mamaya? Nagtext kasi sila sakin " Biglang sabi ni Jane sakin.
Andito na kasi ako sa tapat ng bahay namin pero wag niyong isiping nagpapahatid pa ako sadyang Magkatapat lang kasi bahay namin eh.
" Sinong sila? "
" Sila nga "
" Tsk. Sinong nga? Malay ko ba sayo :3 "
" SILA -.-# " sarcastic niyang sagot
"Ohh. Sorry as always hindi ako pupunta" sagot ko sabay talikod
" Oh. C'mon Yves reunion lang naman eh " pagpipilit niya sakin
" *sigh* alam mo namang ayaw ko nang sumama dyan diba? At nagquit na din ako diba? " pagdadahilan ko din.
"Pe-pero reunion lang naman tsaka miss na miss ka na namin" Pilit na naman niya
" Pero may business pa kami ni kuya na kailangan ko munang tapusin "
"Sige na nga. Basta call mo nalang ako if you change your mind, okay sis? "
Nag-nod nalang ako bilang sagot at nagbeso nalang kami.
Pagpasok na pagpasok ko naman sa bahay bigla akong sinalubong ni kuya Chris.
" Baby! how's your day? Did someone bullied you again? Did they hurt you? Did you ate your lunch? What did your teachers discussed? "
Sunod sunod na tanong ng kuya ko. Ako? Naka-no reaction face lang. Pano ka naman sasagot sa sunod sunod na nagtatanong. Yung feeling ng sasagot ka palang may bagong tanong nanaman -.-#
" Why aren't you answering my questions? " Nagtatakang tanong ng kuya ko.
" How can I answer your questions if you ask simultaneous =____=# " sarcastic kong sagot kay kuya.
"Oh. I'm sorry baby, so C'mon tell me, what happened? It's your first day "
"Kuya please, can you let me change my clothes into more comfortable shirt?" sabay akyat
Kasi wala din naman mapupuntahan yung usapan namin eh. And yes iba ang ugali ko dito sa bahay kesa sa school you know what hindi naman talaga ako tahimik eh at nagpa-paapi infact ayaw na ayaw kong ng tahimik at mas lalo na ang naaapi. Siguro tinatanong niyo kung bakit ako ganun sa school diba? Let's just say for some reasons. And iba ang bahay ko ngayon sa bahay namin talaga kasi nagrequest ako kila mommy na bilhan nalang ako ng bahay or uupa nalang ako so pumayag naman sila. Pero syempre pumupunta pa din ako sa bahay kasi doon ako natutulog tuwing weekends and family bonding na din.
Pagbaba ko naabutan ko yung kuya ko na nagluluto, napangiti naman ako agad. Kasi kakauwi lang niyan kaninang madaling umaga eh sobrang namiss ko yan. Siya kasi yung pinaka mabait samin ehh. Tas may tatlo pa akong mga kuy----
*Bukas ng door* *bagsak*
"Wohoo! Sabi sainyo eh panalo ako! Tss"
"Oo na, ikaw na tabi nga nagugutom na ako"
"Tabi dyan, naka-harang kasi sa daan -.-#"
"Inggit lang kayo kasi natalo ko nanaman kayo"
"Sinong nagsabing---"
