Chapter 18
Jusilin's POV
Ilang araw ang lumipas parang nasusuka ako na iwan tas parang gusto ko kumain palagi ng mangga yung subrang maasim
"Oh yan babae okey nabayan sayo?"aniya ni Jana at inirapan ako ang maldita talaga ng bespren ko pero lab ko yan
"Baka panis nanaman yan Jana "biro ko
"Singhutin mo Jusilin kaylangan kunang umalis dahil late na ako ikaw kasi araw-araw ka nag hahanap ng mangga tas kung di kita mabilhan iiyak ka ang oa mong bruha ka "aniya ganyan talaga yang si Jana mag salita basta badtrip nakakatawa talaga kasi pag badtrip yan basta nakakatuwa talaga parati kinakausap niya talaga sarili niya maypagka same kami sa pag sasalita mag isa pag badtrip pero mas grabi talaga si Jana dahil madaldal ang raming sinasabi kulang nalang pagkakamalan siyang baliw pero baliw talaga siya ang gulo ko kausap no e di wag niyo akong kausapin ahhahaha joke lang medyo naging okey na ako tinatawagan parin ako ni Zeck at mag txt
"bye-bye na talaga Bruha "aniya at tumakbo hilig talagang tumakbo ni Jana malamang late palagi
"Sigi ingat bruhang Jana"tawa-tawa kung sabi at ayon tuluyan na siyang lumabas bigla namang nag ring ang cellphone ko
"Hello?"tanong ko sa kabilang linya dahil unknown number kasi
"Are you feeling well?"sagot sa kabilang linya si Zeck pala
"A-ano okey lang ako 1 w-week nalang yung kasunduan natin may plano kana?"sagot ko sa totoo lang namiss ko siya ilang araw ko siyang hindi nakita
"Mag usap tayo ngayon"aniya
"Saan?"tanong ko
"Our home"diritsuhan niyang tanong kumabog naman ang puso ko anyari sayo heart kaylangan talaga namin mag usap tungkol doon dahil malapit ba ang araw
"Sigi pupunta na ako"saad ko at binaba ang tawag putik hindi sana ganon baka akala niya excited akong makita siya mag isip ka ng palusot jusilin kung mag tanong siya about dito
Jana's POV
Habang busy ako sa pag susulat ng design naalala ko naman yung araw na last naming pagsasama ni Ivan pupunta na daw siya sa states at 1 year ang tagal bat ang tagal hahaha mabuti nga yun dahil wala ng mag uutos sakin pero wala ng manglebre ng pagkain nag flash back sa isip ko ang pangyayari non
"Poyde ba wag mong madaliiin ang pagkain"aniya habang nag drive
"Gutom talaga ako Ivan intindihin mo muna ako ngayon ha"saad ko habang may pagkain pa sa bunganga ko
"nakakadiri wag ka ngang mag salita ng may pagkain sa bunganga mo"saad niya
"oh ito na "sabi ko at nilunok "Saan ba tayo pupunta tayo pupunta "dagdag ko
"dagat"tipid niyang sabi
"Hoy! Anong gagawin natin sa dagat?!"pasigaw kung sabi at dinuro siya
"wag kang malikot Jana mababanga tayo!"sigaw niya "nag aantay ang parents ko at gusto nila kasama daw ang girlfriend ko "dagdag niya
"Kalma lang parts hehe may pagkain ba don"saad ko at kumikinang ang mata ko na agad niyang hininto ang kotse niya "bat ka huminto?"tanong ko ulit
"Ang ingay mo kasi daldal ka ng daldal ang sakit sa taynga"aniya habang naka nguso para siyang pabu niyan ahahaha
"kasalan mo yan bat mo ako sinama sagutin mo nalang kasi ang tanong ko na may pagkain ba doon dahil para matapos na ako sa kaiisip "saad ko with maching kaway-kaway sa kamay
"Tumahik ka nalang okey bad mode ako Jana"aniya habang hinihilot ang noo niya naawa naman ako marunong akong mag hilot pag masakita ang ulo at pareho kami ni Jusilin pero siya ang mastermine niyan
"Masakit ba ang ulo mo Ivan?"tanong ko
"Yes at tumahimik kana ,nga pala aalis ako bukas 1 year akong mawawala"aniya
"bakit naman"
"Pinapunta nila ako doon "aniya tumango nalang ako baka sabihin niya akong chismosa kung marami akong tanong di naman kami mag jowa sana owil may jowa "at ngayong araw na ito matatapos ang pagpapanggap wag munang bayaran ang utang mo"dagdag pa niya iwan ko dapat masaya ako ngayon dahil wala ng gumugulo sakin pero di pala sinuntok ko naman ang sarili ko at namatay joke lang ang oa ko naman ata kung suntok lang mamatay na
Ng makarating kami sa paroroonan namin napamangha ako sa lugar ang ganda may parang restaurant at salikod nito ay isang dagat yay pagkain nanaman ito ng makapasok kami nakita namin agad ang magulang ni Ivan na kumaway ang gara talaga ng damit nila malamang pati rin ni Ivan ako lang naman itong parang dugyot umupo kami sa harap nila
"Kumusta kana Dear magkakaroon naba ako ng apo kasalan naba"agad na bungad saamin ng mama ni Ivan na ikina laki nanaman ng mata ko hilig talagang mangbigla ang mama ni Ivan
"Hon wag muna natin silang madaliin "aniya sa papa ni Ivan ang sweet talaga nila sana ganyan din kami pag may jowa nako ay di na pala ako magkakajowa ahhahaha
---------------------------------------------------------
Yan po muna mahal kung readersLike ko ulit pag may update na salamat sa pag antay nag ud❤
BINABASA MO ANG
Ang Estudyanting Madre Ikinasal (SEASON2)
RomanceHindi lahat ng Story may happy ending Hindi lahat ng buhay may wakas Hindi natin alam kung saan tayo patungo dahil wala tayong alam sa mangyayari sa buhay natin Ang magagawa nalang natin mag dasal,manalig sa diyos upang maayos ang takbo ng ating buh...