Ayşeden
Sabah kalktım, yüzümü yıkadım. Giyindim kahvaltı yapmak için mutfağa gittim. Ve kendime en afillisinden bir kahvaltı hazırladım. Ve bitirince bulaşıkları toplayıp evden çıktım. Günlerim aynı geçiyordu. Ve gerçek aşkı bulmak için çabalıyordum ama bir türlü bulamıyordum. Onunla karşılaşsak ve mutlu mesut yaşasak demiyorum tamam arada atışırdık ama yine de gel ne olursan gel. Bunları düşüne düşüne arabama bindim. Ve bu gün anlaşma yapacağım şirkete doğru yola çıktım. 15 dakikalık yolun ardından varmıştım. Baya büyük bir yerdi acaba gerçek aşkı burada bulabilirmiydim? Üff neyse. Arabamdan cool bir şekilde indim ve başımda olan güneş gözlüklerimi indirdim. Ardından içeri girdim. Şirket baya güzeldi ama daha iyi şirketler de görmüştüm hıh neyse. Kendimden emin adımlarımla yürüyüp asansöre bindim. 11. Kata bastım ve yukarı çıktım. Asansörden indiğim gibi beni biri karşıladı. Burada çalışanlardan biriydi sanırım. Beni toplantı odasına götürdü. İçeri girdim. İçeride birkaç insan vardı. Hepsi sanırım beni bekliyordu. En başta oturan kalktı ve bana elini uzattı ve bana şöyle dedi.
" merhaba ayşe hanım ben kerem, kerem yiğiter"
" bende Ayşe, Ayşe özkayalı."
Karşımdaki beyfendi bana gülüyordu ama ben onun gözlerindeki hüznü görebiliyordum.
Ardından odadaki kalan herkesle tanıştım. Ve toplantıya başladık.
"Benim için bu sözleşme uygun hemen imzaları atıp çekime başlayabiliriz." Dedim.
" tamam atalım" dedi kerem bey.
İmzaları attık. Ve beni çekim alanına götürdü kerem bey. Ve ardından söze girdi;
" müsait olduğunuz bir zaman size şirketi gezdiririm. Tabi sizde isterseniz." Dedi.
" tamam olur bir gün gezdirirsiniz" dedim.
Aradan 15 dakika sonra fotoğrafçı geldi ve çekimlere başladık. Giydiğim tüm kıyafetler aynı benim tarzımdı. Son fotoğraflar çekiliyordu. Ve bitti. Ama bende bitmiştim. Saate baktım. Saat daha 16.00' dı. Bende çantamı aldım ve asansöre doğru yürüdüm. Asansöre bindim tam kapı kapanıyordu ki bir ses geldi;
" asansörü tutabilirmisiniz?" Diyordu bu ses. Sanırım kerem beydi. Bende tuttum ve o geldi. Kerem bey di o.
" buyurun" dedim.
Oda asansöre bindi. Asansöre binince ben yine ağzımı tutamadım ve şöyle dedim;
"Beraber yemeğe çıkalım mı?..... (biraz bekler) hani iş için"
"Peki olur" dedi. Çok güzel gülümsüyordu ama gözleri neden bu kadar hüzünlüydü sanki birşey onu hayattan soğutmuştu. Peki ya neydi?
Daha sonra beraber şirketin yakınındaki restoranta gittik. Kerem bey benim sandalyemi çekti. Bende teşekkür ettim. Sonra garson geldi.
"Ne istersiniz acaba?"
"Ben bir porsiyon iskender alayım, siz ne istersiniz ayşe hanım?" Dedi.
" ben de sala- yok bende iskender alayım. " aslında normalde salata isteyecektim ama midem çabuk sindiriyordu.
" ee kerem bey biraz kendinizden bahsedermisiniz?" Dedim. Ehehe biraz meraklıydım.
" işte şirketin başına geçeceğim. Kendimi işime adadım."
"Peki aşka inanır mısın?"
"Hayır. Aşk dediğin nedir ki? Sadece bir hevestir, gelir ve geçer. Peki sen inanır mısın?"
" inanırım."
" Peki bulabildinmi?"
" Hayır hala arayıştayım, orta okulda bir sevgilim olmuştu liseye geçince ayrıldık işte o benim tek aşkımdı diyebilirim ama dediğim gibi arayıştayım"
Kerem bey tam birşey diyecekken garson yemeklerimizi getirdi. Ve yemeğe başladık. Ben çok yavaş yiyordum çünkü ağzıma bulaşırsa rezil olabilirdim. Yemeklerimizi yedik. Ve hesap zamanı geldi. Kereme baktım ve savaş başladı ben ödemek istiyordum ama o izin vermiyordu.
" kerem bey olur mu öyle şey ben ödeyeceğim"
"Hayır ben öderim lütfen boşa çaba harcamayın ben ödeyeceğim."
"Peki kerem bey ben bir lavaboya uğrayayım."
" Peki bekliyorum"
Lavaboya gitme mayetinde hesabı ödeyecektim. Ve kasaya gelip hesabı ödedim. Daha sonra geri döndüm.
" geldiğine göre artık hesabı isteyelim."
" Hayır kerem bey gerek kalmadı ben hallettim"
" (keremin ağızı biraz açık kalır hemen sonra kapatır) bir dahaki sefere affetmem ama"
"Tamam bir dahakine siz ödersiniz kerem bey"
" şu hanımları beyleri kaldırsak mı artık?"
"Bana uyar"
"İstersen ben bırakayım seni?"
" Hayır arabam şirketin önünde başka bir sefere, görüşürüz."
" görüşürüz Ayşe"
Oradan çıktım ve keremle aynı yöne doğru gittik. Sonra arabama bindim ve evime gittim. Eve gidince biraz koşu bandında koştum. Sonra yoga yaptım. Daha sonra da dizim başladı onu seyrettim. Hepsi aynıydı ama neyse. Ve sonra saat geç olduğu için ilaçlarımı içip yattım.
Keremden
Ne oluyordu neden bir kadına bu kadar yakın davranıyordum, ve kendime hakim olamıyordum. Lütfen allahım, aynı acıları yaşamak istemiyorum, lütfen kalbime engel ol, bir daha toparlayamam. Bunları düşüne düşüne arabamla eve doğru gidiyordum. Eve geldiğimde salonda abimle yengemi gördüm. Sohbet ettik biraz televizyon izledim ve sonra uyudum.
Evet ilk bölüm bu kadardı.
1. Bölüm nasıl.
2. Bu hikayeye devam edeyim mi?
3. Sizce aşk ne zaman başlar?
4. Ayşe gerçek aşkı bulabilecek mi?
695 kelime.
