Life full of lie

5

Alex's POV

Nandito ako ngayon sa emergency room. Mag-isa habang nireminice ang mga nangyari kaninang umaga. Ang naalala ko lang ay dinala na kami dito sa hospital at si Anne duguan. Ang ulo niya, nilagyan ng benda para tumigil na ang pagagas ng dugo sa ulo niya. Mukhang macocomatose si Anne pero wag sana.

Naghahalo ang emotion ko. Hindi ko alam kung gusto ko na macoma siya o amnesia. Siguro amnesia nalang, para di na niya ako maalala.

Inilipat muna ako sa hospital suite

Dumating ang mommy at mga kapatid ko. Mommy kissed my forehead and kinamusta ako. Dumating rin ang mga best friends ko.

"Uy Alex!" Drei

"Kamusta? Nasan na asawa mo?" Paul

"Asawa? Loko to ah! Wala akong asawa. Its a joke." Ako

Joke lang ang asawa, para kay Anne. Pero sakin its not a joke. Seryoso ako sa nararamdaman ko kay Anne. Lahat ng sweetness na pinapakita ko is totoo.

Yung pag-akbay ko sakanya, yung sinasadya ko na magkaparehas kami ng shirt and yung pagbuhat ko sakanya ng painis.

"Tulala ka?" Nic

"Tulala? Ako tulala? Natutulala lang ako pag may nakita akong magandang babae." Ako

Tulala ako dahil namimiss ko na si Anne. I miss her.

"Babae daw?! Babae ka pala Nic! Yuck gay!" Tonton

Nagtawanan silang lahat. Tapos nag-act na gay si Nic. Nilapitan ako at..

"Nakakakoffend naman to. Im not a gay, im a GIRL. Ahihihi." Tawang boy abunda. Haha.

"Girl? Ano name mo?" Spence

"Nic sa umaga at Nica sa gabi." haha. Ang angas nang totoo niyang pangalan (Nicholas Joseph Cruz) tapos magiging Nica (Nica Jospehine Cruz)

"Hi Nica Jospehine Cruz! Ganda mo ngayon ah!" Paul

"Thank you." Boses girl parin. "Pero dude ano nga, iniisip mo si Anne no? Ikaw ah!" Biglang boses lalaki. Puwede siya magimpersonate.

"Uy, patulugin muna natin si Alex. Puwede ba magpalagay ng extra bed dito?" Drei

Bed? Anong klaseng bed, yung bed na hinihigaan ko? Hala demanding kailangan pa ng bed. May malaki namang sofa dun.

"Kama? Anong kama?" Ako

"Yung sofabed or yung mattress." Drei

"Adik mo. Matulugo ka nalang kaya. Wala nang kaartehan pa." Tonton

Arte-arte. Kasya naman siguro sila dun sa sofa.

Matutulog na kami pero si Drei nagiinarte parin. Kaya pinabayaan nalang namin. Bahala ka sa buhay mo, bukas ubos na laway mo.

"Uy! Dude, pano na ako? Usog ka naman Ton! Ang laki pa ng space oh. Usog naman jan." Siya

Yan ang huling rinig ko dahil nakatulog na ako ng sobrang higpit. Nagising nalang ako, dahil bigla nalang dumilim. Yun pala gabi na and nakasara yung kurtina. Pinatay na rin nila yung ilaw sa room.

KINAUMAGAHAN

Nagising na kaming lahat si Drei wala sa kwarto. San kaya yun nagpunta? Baka nagbreakfast sa baba. Nanood nalang kami ng tv. Pagbukas namin nasa cartoons, niloko tuloy ako nila Paul.

"Pare, nanonood ka pala ng cartoons? Disney pa!" Paul

"Di ako nanonood ng cartoons. Pero ganda kaya ng Disney Channel." Ako

Ang isip mature naman kasi nitong mga to. Simpleng bagay pinapalaki.

May pumasok sa kuwarto, akala ko si Drei pero si Walden pala at si Kuya.

"Kuya, Walds! Masyado atang maaga ang dating niyo?" Ako

"Anong maaga Kuya? 12 na kaya, tingin-tingin din sa orasan minsan." Walden

Yung mga kaibigan ko nakapose ng gulat na gulat. Parang mga tanga.

"Huy! Kamusta! Wait lang. Isa.. Dalawa.. Tatlo.. Apat.." Binilang ni kuya sila Paul.

"Kulang no?" Tonton

"Oo nga. Sino nawawala?" Kuya

"Hulaan mo." Yung tono niya yung boses na nakakaloko. Nako..

"Ikaw si Tonton, Paul, Drei, Spencer?" Kuya

Haha. Di kilala si Nic, magkamukha kasi sila e. Actually kambal kasi sila kaya akala niya si Drei ay si Nic.

"Ahha! Mali agad! Halatang may di ka kilala samin ah!" Nic

"Hindi kaya. Diba ikaw si Drei, siya si Paul, ikaw si Spence at Tonton. Diba si Nic ang nawawala?"

Nako, halatang di kami kilala. Natatawa nalang ako ng tahimik. Yung itsura ni kuya, gulog-