Life full of lie

3

Mommy Mel's POV

After namin siya kausapin sa cancer niya, pinatulog ko muna siya. Habang natutulog siya nakatulog na rin kami. Nagising nalang ako nung may tumawag sa phone ko.

Lumabas muna ako ng kuwarto baka kasi magising ang aking mga anak.

"Hello Hon?" Ako

"Hon, okay lang ba ang princess natin? Wala na bang masakit sakanya?" Ang hapon kong asawa.

"Hon, may traumatic amnesia si Princess. She didn't recognize us awhile ago. Kanina, nung sinugod siya sa hospital may dugo ang buong katawan niya. Lalo na yung head niya." Ako

"She has amnesia? Alam ba niya yung tungkol sa cancer niya?"

"Kinuwento namin sakanya, nagalit nga siya. Gusto na nga niya lumabas bukas, pero ang sabi ng doctor hindi pa puwede. They will observe Princess pa daw. Kaya baka 4 days kami dito or a week." Ako

"Ahh. Sabihin mo sakanya pagali--"

May narinig akon ungol sa loob. Nako si Anne yun ah!

"Hon, mamaya ka na tumawag. Si Anne!" Hinung up ko na yung call at pumasok na sa loob.

"Maaa! Maaaa! Hi-hindi ako makahinga. Ma!" Naiyak na si Anne sakin. Pinindot ko ng pinindot yung button sa gilid ng kama. Yung button pang tawag sa nurse.

Pumasok na agad ang mga nurse. At ginawa ang medication.

"Call Dr. Perez!" Head nurse

Lumabas ang isang nurse para tawagan si Dr. Perez. Pumasok na agad ang doctor at dinala na sa emergency room si Anne.

Naghintay kami sa labas kasi bawal daw pumasok. Paikot-ikot ako, di ako mapakali sa sobrang takot. Dumating ang nakakatanda kong kapatid.

"Melissa! Melissa anong nangyari?" Ate Lianne

"Ate, si Anne. Her cancer. Lumalabas na ang symptoms ate. Nagpaparamdam na sakanya ang symptoms." Ako

"Calm down. Calm down. Kaya yan ni Anne. She can handle it. Malakas ata ang fighting spirit ni Anne. Kaya niya yan." Niyakap ako ni Ate at umiyak din.

"Kaya yan ni Anne. Kaya niya yan. Maliit na bagay lang yan." Tinapik ni Ate ang likod ko at umiyak na ng tuluyan.

Bumitaw na ako sa yakap niya. Medyo okay na rin ako e.

"Ate pano kung--" ako

Pano kung di na siya gumaling? Pano kung di kami makaabot sa america? Matatagalan pa kami dito. Baka di na kayanin ni Anne ang hirap.

"Shhh. Wag ka na mag-isip ng negative. Think positive walang aayaw." Ate

Napapatawa pa e. Kinanta pa yung think positive, walang aayaw. Haha. Bumukas ang pinto at lumabas ang doctor.

"Mrs. Ferrios? Alam niyo po ba na may lung cancer si Petunia?" Dr. Perez

"Uhm. Opo, 6 years old palang siya meron na siyang lung cancer." Ako

12 years nang merong Lung Cancer si Princess. 18 years old na siya ngayon.

"Pero bakit di niyo po siya pinapacheck-up? Bakit pinalala niyo pa ang sakit niya?" Doctor

"Kaya nga po after her hospitalization, pupunta na kami ng States for her treatment. Ayaw na po namin patagalin pa ang sakit niya." Ako

"Bukas gagawa kami ng waiver para makalabas na agad si Petunia. Para makalipad na kayo papuntang states." Doctor

"Thank you doc. Uhm. Okay na po ba si Anne?" Ako

"Meddyo okay na siya sa breathing niya. Nakakahinga na siya ng maayos. Bukas palalabasin na namin si Petunia." Doc

Tumango nalang ako, at umupo. Buti naman maayos na si Princess. Later magpapabook na ako ng flight sa secretary ko.

"Hello, Jen! Pabook naman ng flight bukas." Ako

"Good Morning Ma'am! Saan po ang destination?" Siya

"Sa LA." Ako

"Sige po Ma'am. Kahit anong time?" Siya

"Yes. Kahit ano. Ang importante makapunta kami ng LA tomorrow." Ako

Hinung up ko na yung call at pinuntahan si Anne.

"Ma? Pupunta na ba tayo ng states tomorrow?" Siya

"Yes Princess. We will. Bukas lalabas na tayo dito ha. Dont worry, gagaling ka na." Tumulo na yung luha ko at siya nagsmile. Pinunasan niya yung luha ko.

"Ma, don't cry." Ako

Nagsmile nalang ako at lumabas na.

KINABUKASAN.

Nakalabas na kami sa hospital. At pagdating namin sa bahay, nagimpake na agad kami. Nahintay ng ilang oras para sa flight at umalis na rin sa bahay before the time of our flight.

"Ma? Ilang araw tayo sa LA?" Anne

"Hindi ko pa alam Princess e. Hindi kasi round-trip ang pinabook ko kay Jen. Depende kasi yung kung kailan ka gagaling e. Pero baka mabilis rin." Ako

"Ah. Ma, nandyan na daw yung airplane natin. Tara na ma?" Siya

Tumango nalang ako at naglakad papunta dun sa mga nagchecheck ng ticket.

-----

Sorry pooo. Kung may wrong grammar man o typo.