Hacker // Shawn Mendes

CHAPTER 36

Sıkıntılı bir şekilde nefes vererek zili çaldım. Bayan Caniff yüzünde kocaman bir gülümseme ile kapıyı açtığında ben de ona burukça gülümsedim.

"Hoş geldin tatlım, bugün seni aniden çağırdığım için özür dilerim beklenmedik bir işim çıktı ama merak etme iki saat içinde dönerim." "Ah sorun değil, yapacak pek bir işim yoktu zaten." "Çok naziksin. Bu arada Shawn ve Taylor da burada umarım senin için sorun olmazlar." "Tabii ki sorun değil içiniz rahat olsun." "Pekâlâ tatlım; teşekkür ederim, görüşürüz." İçeri girip kapıyı kapadım ve seslerin olduğu tarafa doğru yöneldim. Beni ilk fark eden Tristen olmuştu. "Hoş geldin Celeste." diye mutlulukla bağırdığında Taylor ve Shawn'ın da bakışları bana yönelmişti. Tristen'a gülümseyerek yanına gittim ve saçlarını karıştırarak "hoş buldum," deyip onu öptüm. Normalde çocuklardan hoşlanmamama rağmen Tristen ile kendi kardeşimle geçirdiğimden bile daha çok vakit geçiriyorum o yüzden onu sevmeye başlamıştım. Taylor'ın "Hoş geldin." demesiyle birlikte başımı ona çevirdim ikisi yine playstation oynuyorlardı. "Hoş buldum," diyerek bakışlarımı Shawn'a çevirdim. Onun bana gülümsemesi ile birlikte ben de ona gülümsedim. Umarım bir an önce odadan giderler çünkü şu an gülümsemeye devam etmek istediğim en son şeydi.

Tristen'ın "Ben acıktım," demesiyle birlikte ayaklandım ve çocuklara dönerek "Siz de bir şey ister misiniz?" dedim. Bir şey istemediklerini belirttiklerinde mutfağa giderek Tristen için bir şeyler hazırlamaya başladım.

Shawn'ın arkamdan sessizce gelip aniden "Selam" demesiyle birlikte sıçrayarak arkamı döndüm ve "Korkuttun," dedim. "Özür dilerim korkutmak istememiştim." "Sorun değil. Bir şey mi oldu?" "Hayır, yani en azından bana olmadı ama sana olmuş gibi. Sen iyi misin? Geldiğinden beri üzgünmüş gibi duruyorsun." "Merak etme, gayet iyiyim," diyerek elimden geldiğince gülümsemeye çalıştım. "Bana pek inandırıcı gelmedi." "Gerçekten ben iyiyim endişelenmene gerek yok." "Sorun Raul mu?" Dediğinde şaşırmıştım. Raul yaptıklarını ve konuştuklarımızı ona mı anlatmıştı? "Nereden biliyorsun?" Dememle birlikte burukça gülümsedi "Sadece tahmindi ve tuttu. Ne olduğunu anlatacak mısın?" Sıkıntıyla nefesimi dışarı vererek anlatmaya başladım; "Biliyorsundur Raul ile telefonumu hacklemesi sayesinde tanıştık. Evet, ilk başlarda ondan nefret ediyordum fakat daha sonrasında iyi bir insan olduğunu düşünmeye başlamıştım ama o birde gelmiş laptopumu hacklemiş. Bu kadar düşüncesizce davranması canımı sıktı. O kadar büyük bir olay yok." "Onunla konuşmamı ister misin?" "Hiç gerek yok, seni de bu aptalca olayın içine sokmak istemem." "Emin misin?" "Kesinlikle. Yine de çok teşekkür ederim." "Pekâla, unutma her zaman hangi konuda olursa olsun elimden geldiğince yardım ederim." diyerek kollarını bana doladı. KOLLARINI BANA DOLADI. İlk başta şoktan hareket edemesem de sonrasında ben de ona sarıldım. "Gerçekten çok teşekkür ederim, bu benim için çok anlamlı," diyerek ona gülümsedim. Gülümseyerek benden uzaklaştı ve içeri doğru adımlamaya başladı.

Tristen'ın yemeğini hazırladım ve içeri götürdüm. Umarım Bayan Caniff bir an önce işlerini bitirip gelir ve artık gidebileceğimi söyler. Ne kadar Tristen'ı, Taylor'ı ya da sürekli burda takılan Shawn'ı sevmeye başlasam bile iş iştir: Bir an önce bitsin istersiniz.

Çocukların playstation oynamasını izlemeye dalmışken birden kapının çalmasıyla birlikte sıçradım ve ayaklanarak; "Sanırım benim için gitme vakti. Görüşürüz çocuklar," diyerek kapıya doğru ilerledim. Shawn'ın "Celeste" demesiyle birlikte arkamı döndüm. "Evet?" "Kendine iyi bak, eminim o bunu düzeltmenin yolunu bulur." Gülümsedim. "Bulsa iyi olur yoksa benim onu bulup bunun acısını çıkarmam gerekir." Bana kocaman gülümseyerek önüne döndü ve bende gidip Bayan Caniff'e kapıyı açtım

Eve giderken Shawn'ın dediklerini düşünmeye başlamıştım. Nasıl bu kadar emin olabilirdi? Acaba Raul ile mi konuşmuştu? Bu saçma şeyleri aklımdan uzaklaştırarak kulaklıklarımı kulağıma takarak 5 Seconds of Summer'ın 'More' şarkısını açtım (Eski bölümleri hatırlayanlar anlamıştır :D)  ve saçma bir şekilde gülümseyerek yürümeye devam ettim.

Eve geldiğimde sıkıntıyla nefesimi verdim ve çantamı bir tarafa fırlatarak odama gittim. Odama girdiğimde açık olduğunu fark ettiğim laptopum dikkatimi çekti ve oraya doğru gittim. Gördüğüm yazı donup kalmamı sağladı;

Celeste, gerçekten yaptığım boktan dolayı çok pişmanım. Bunun seni kırabileceğini fark etmeyip düşüncesizce davrandım. Umarım bunu gördükten sonra bana mesaj atarsın. Lütfen kendimi açıklamama izin ver. ❤
                                        Sevgiler
                                         Raul