الحلقه الرابعه♡
♤جوزى ياحته سكره ♤
✍بقلم هايدى محمد 🖎
☆اللهم صلى على سيدنا محمد وعلى آله وأصحابه أجمعين ☆لتذهب ساره الى الصحه وتدخل تقطع تذكره وتكشف لتطلب منها دكتوره البطنه كشف نسا لتذهب الى دكتور النسا
الدكتور::مبروك يامدام حضرتك حامل
ساره::ببكاء.... شكرا ....لتخرج وهى حزينه
ساره::وهى تجلس فى أقرب جنينه تجلس بها وهى تحدث نفسها
يااارب اعيط ولا افرح ولا أعمل ايه افرح بعد الفتره دى كلها وبعد عذاب على الدكاتره تيجى لوحدها وفى الوقت ده طيب هصرف ازاى عليه طيب يااارب مش عارفه أتصرف ازاى ياااارب طيب افرح ولا احزن خايفه افرح تنكسر فرحتى يارب انت عالم انى عمرى ماعملت حاجه غلط ولا نيتى وحشه لحد اجبر خاطرى
لتقوم وتذهب الى المنزل ويظهر عليها التعب لتقابلها حماتها بتكشيره على وجهها
ام احمد::ايه الهانم رجعه بدرى ليه خير
لتلطع ساره دون الرد عليها او النظر عليها
تنفرس ام احمد من طريقه ساره لتذهب خلفها وهى متعصبه
ام احمد::انتى ياللى ماتتسمى يالى ينخفى اسمك من على وش الدنيا أنا مش بكلمك أنا لست كلام مع النط.... اللى متجوزاه
لتفتح الباب وتغلقه فى وجه ام احمد
لتذهب الي الشقه وتقوم بخبط على باب الشقه بعصبيه وزعيق ليفوق احمد على الصوت
احمد::انتى ياهانم مش سامعه امى بتخبط
ساره :: اعملها ايه
احمد::وهو يقترب ليقوم بضربها
ساره::أنا حامل يااحمد حامل فى بطنى ابنك او بنتك ياحمد ربنا استجاب ليا دعائى ربنا حن علينا خلاص ورزقنا
ليقف بصدمه وزهول من حديثها ...ومازال الخبط مستمر على الباب
احمد::انتى بتقولى ايه انتى بتكدبى عليا
ساره::لا مش بكدب عليك أنا لسه جايه من المشفى على هنا
احمد::وهو يجلس على أقرب كرسى بجانبها وينظر إليها والى بطنها ليقوم مفزوع ....بقولك ايه لازم ينزل أنا مش عايز عيال أنا مستحيل اخليه يجى فى الدنيا دى
ساره::وهى تضم يدها على بطنها لانها تحمى طفلها بيدها كانها تمنع النظر إليه وتعطيه الامان وتتحسس بيدها عليه كانها تقول له لا تخف طفل الصغير فانى اتمسك بك ولا اسمح لاحد ان ياذيك باى شئ
انت بتقول ايه يااحمد مش ده الى كنت بتتمناه من الدنيا
احمد::كنت ودلوقتى مش عايزه واعملى حسابك تروحى لاى دكتور ينزله او انزله أنا بطريقتى
أنت تقرأ
جوزى ياحته سكره
General Fictionبقلم هايدى محمد ممنوع نشر القصه بدون علم الكاتبه وجميع الحقوق محفوظه للكاتبه هايدى محمد