Stay Strong

Güçlü kal.

Alarm sesiyle uyanmak.

Sabahın sessiz bir küfürüdür.Bunu bugün anladım malum artık anne sesini duymayacağım için buna alışmam gerekiyormuş.

Üzerimi değiştirip koşar adımlarla merdivenlerden indim ve mutfağa kendimi attım.Annem her zamankinden daha güzel bir sofra hazırlamıştı.

Ah annem :)

Üniversite için İstanbul'a gidecektim teyzemlerin yanına.Annem hala bana küçük kızıymışım gibi bakıyordu.Eminim babam olmasa asla gitmeme izin vermezdi.

Babam; anlayışlı, zeki, görgülü bir adamdı.Annem ise tabiri caizse geri kafalı biriydi.Beni çok iyi yetiştirmişti evet ama bende onun gibi olmak istemiyordum.Başka yerleri görüp, fikir sahibi olmak istiyordum.

Annem güzel ve hamarat bir kadındı.Babam gibi saygıdeğer birini bulması kolaydı.Ama ben o kadar şanslı olmadığımı biliyordum :)

Zaten burda okumayan bir kızın geleceği belliydi; evlenmek.Diğer ailelerde hep erkek çocuk sevdası vardır.Bizim evde ise tam tersi.Babam beni çok sever :) annem de öyle.Ama ben babamın beni daha çok sevdiğini düşünürüm hep, çünkü annem için erkek evladın farklı bir yeri vardır; üstündür erkek çocuğu.

...

-Ooo Ayşe Sultan böyle sofra hazırlayacağını bilseydim daha önce giderdim

-Aa yapma kuzum.Güzel kızımı gönderiyorum ben kolay mı?

-Yapma annem okumak için gidiyorum biliyorsun

-Biliyorum biliyorum

-Sıkma sen canını ^^ ben babama seslenip geliyorum.Sefa'ya da çağırayım

-Tamam canım

...

-Babaaa

-Geldim kızım geldim

-Günaydın babaların en yakışıklısı ^^

-Oo güzel lafları son güne saklıyoruz öyle mi kızım

-Ya baba her zaman söylüyorum sende

-Tamam tamam kızma hemen

-Kızar mıyım hiç sana, kızlar babalarına kızmaz unuttun mu
Babam bana hep böyle söylerdi.Kızdırdığı zamanlarda ya da istediğim şeyi yapmadığı zamanlarda.
"Kızlar babalarına kızmaz"

"Canım kızım" deyip sarıldı, canım babam.Onu çok özleyeceğim.

-Ben Sefa'yı uyandırmaya gideyim artık :)

-Tamam bende aşağıya iniyorum çabuk gelin annen yine döktürmüş :)

-Tamam baba

Kapıyı aralayıp küçük prensin odasına girdim.Yatağa yayılmış, üstünü açmış hala uyuyordu, eşek sıpası :)

Sanırım onu uyandırmanın güzel bir yolu vardı; gıdıklamak...

-Ah abla napıyosun!? Ahaha yapma ya abla!

-Kalk o zaman uykucu, bugün son günüm.

-Aa sahi, tamam geliyorum hemen

-Çabuk ol

...

Ailece güzel bir kahvaltıdan sonra beni uğurlama vakti gelmişti.Hava alanına kadar babam götürdü beni, annem ağlayıp duracağı için onu getirmek istemedik.Yol boyunca babamın nasihatlarını dinledim, bunları sıkıcı bir şekilde değil anılarından örnek vererek öğretiyordu.

Uçağa binerken babam bana ciddi bir konuşma yaptı ve son olarak ekledi:

-Güçlü kal.