Kiminin Sonu Kiminin Başlangıcı
Bir annenin doğurduğu çocuk
Bir çocuğun büyülü kalemi,
Bir kalemin yazdığı kitap
Bir kitabın içinde sen.
Başlayan her şey elbet biter,
Sayfaları çeviriyorum birer birer,
Romanda öldüler teker teker,
Bir katildin sen,yazar neden?
Geceden sonra gelen gündüz
Gündüzden sonra gelen yarın,
Yarından sonra gelen günler
Günlerce gelemeyen bir sen.
Kış,ilkbahar ve yaz ve sonbahar
Geçti bütün mevsimler ve aylar
Ne karlar yağdı ne yağmurlar
Hep sen kokuyordu bütün topraklar.
Yalnız ve sessiz bir gece
O gece de uyuyan ben
Benim gördüğüm bir rüya
O rüyanın içinde sen.
Acı feryatlarla uyandım rüyadan
Ama isterdim yaşamak orda uyanmadan,
İsterdim o kitabı bitirmek hiç okumadan
Söylemek isterdim sen toprak olmadan.
Her şey buraya kadar mıydı
Sonun böyle olmamalıydı
Daha o hiç başlayamamıştı
Ama sonun böyle olmamalıydı.
Kendi ellerimle örttüğüm mezardı
Bu kadar erken olmamalıydı
Bu sefer neyin başlangıcıydı?
Bu kadar erken olmamalıydı..
364 Gün seni bekledim,sanki gibiydi bir zarar
Son bir gün beklemedim gittim,olurdu belki bir yarar
Kimse beklemezdi seni,
Benim seni beklediğim kadar.
Biri ölür biri doğardı
Biri güler biri ağlardı
Aslında bir son var mıydı?
Çünkü her son birinin başlangıcıydı.
-Sura Çakır
