စုန့်လန် တောင်းဆိုတာကိုကျန်းချန်လက်ခံချင်မခံချငိနဲ့ လက်ခံလိုကိရလို့ မျက်နှာကိုစူပုတ်ထားချိန် ကျန်းချန်မားရောက်လာတယ်
ကျန်းမား- ကျန်းချန်း နင်ဒီကသူေဥးနောက်လိုကရမယ်နော်
လို့စုန့်လန်ကိုလက်ညိုးထိုးပြပီးပြောလိုကိတယ်
စုန့်လန်- ကျွန်တော်ပြောပီးပီပါပီး
ကျန်းချန်- ကျွန်တော်သိပီးပီ
ကျန်းမား- သိပီးပီဆိုရင်ပီးရော
စုန့်လန်- အာ့ဆိုကျွန်တော်ပြန်တော့မယ် ကောမနက်ဖြန်ပြန်လာခေါ်မယ်နော် စောင့်နေ လိုဆိုပီးကျန်းချန်ကိုပြောလိုက်တယ်
ကျန်းကျဲ- စုန့်လန်ကော ပြန်တော့ဖို့လား
စုန့်လန်- ဟုတယ်ပြန်တော့မယ် ခွင့်ပြုပါအုံး
စုန့်လန်ပြန်သွားတော့ ကျန်းကျဲကျဲက ကျန်းချန်ကို
ကျန်းကျဲ- ဟဲ့ကျန်းချန် နင်ငါပြောတာလုပ်ပေးပီးပီလား ငါသူ့ကိုကြိုက်နေတာနင်သိတယ်နော် နင်ငါ့ကိုသူ့နဲ့မစပ်ပေးရင် နင်သေပီးတာမှတ်
ကျန်းမား- ဟုတာပဲ နင်ကျဲကျဲက သူေဥးသားနဲ့လက်ထပ်မှကိုကူညီပေးလိုက်စမ်းပါ ပီးတော့ခုလဲ နင်ကသူ့အနောက်လိုက်ရမှကို နင်လုပ်ပေးလိုက်စမ်းပါ
ကျန်းချန်- ဟုကဲ့ ကျွန်တော်နားတော့မယ်
ကျန်းချန် အခန်းထဲဝင်ပီး စဉ်းစားနေမိတယ် ကောရယ် ဘာလို့ ကျဲကျဲကိုမဟုတ်ဘဲ ကျွန်တော်ကိုချစ်ရတာလဲ ကိုယ်ချစ်တဲ့လူကို တစ်ခြားတစ်ယောက်နဲ့ပြိုင်ကြိုက်ရအောင်လောက် ကျွန်တော် အဲ့လောက်သတ္တိမရှိဘူး ကော တောင်းပန်ပါတယ် ကောကိုကျွန်တော် လက်လွှတ်ပါရစေ
နောက်တစ်နေ့မနက်
ရိပေါ်- ကေလး ကောတို့ဒီနေ့ လျှောက်လည်ရအောင်
ရှောင်ကျန်း- ဟုတ် သွားရအောင် ဘယ်သွားကြမလဲဟင်
ရိပေါ်- ကေလး ဘယ်သွားချင်လဲ
ရှောင်ကျန်း- အင်း....... ကစားကွင်းသွားချင်တယ်
ရိပေါ်- ကောင်းပီး သွားရအောင်
YOU ARE READING
Their Love
Fanfictionညမရဲ႕ ပထမ fic မို႔အမွားပါရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ လႊတိလပ္စြာ ေဝဖန္ေပးၾကပါ
