rewrite the stars.

39 7 15
                                    

yaşlar gözlerimi yakıp geçerken, aniden beni durdurup gitmemi engelleyen şey bileğimi tutan beş parmaktan ibaretti.

bakışları gitmemem için yalvarırken, titreyen dudakları kurulan çoğu cümleden daha çok şey anlatıyordu.

anlamıyordu, asla anlamayacaktı.

bileğimi hala parmakları arasında tutarken başını yıldızların süslediği gökyüzüne kaldırdı, karşılık olarak dökülmeye hazır olan yaşlarımı engelleyerek gözlerimi kapattım.

yıldızları tekrardan yazmak, onlar kadar özgür olmak istiyordu. milyarlarca yıldızın her biri gibi parlamamızı istiyordu.

bugün dünyanın sahibinin biz olmasını istiyordu.

oysa, yıldızlar bile anlayamazdı o kadar kalabalık içinde ne kadar yalnız olduğumuzu. bakışların en ufak bir hakaretten bile kat kat daha keskin olduğu bu yerde, kimse bize kendi dünyamızda yaşama izni vermezdi.

ay yanında güneş varken parlardı. yanımda durmadığı sürece, ben de bu şehirde ayakta kalamazdım.

biz yıldızları, elimiz kolumuz korku adındaki ipler tarafından bağlıyken bir daha yazamazdık. o güç ne bende vardı, ne de adı cesaret bellenmiş o makasta.

ne cesaret serbest bırakabilirdi bizi, ne de biz yaşamaya devam edebilirdik özgürce. o benden ayrıyken güvendeydi, ben ondan ayrıyken nefes almaya devam edebilirdim.

kaderimizi burda biz seçemezdik. çoktan belirlenmişti kaderimiz. o bunun kolay olduğunu düşünüyordu, benim ona koşmak istemediğimi sanıyordu.

bilmiyordu ki, ben bu dağları aşamazdım. kilidi mühürlenmiş bu kapıları öylece açamazdım.

hayal gücümüzden ördüğümüz duvarların içinde güvende olabilirdik, oysa dışarı çıktığımız anda tüm dünyayı esir alan rüzgar ayırırdı bizi birbirimizden. onun bulması gereken kişi, ben olamazdım.

bu kararları verebilecek kişi biz değildik. her ne kadar çoktan belirlenmiş kaderimizin demirden korkuluklarını aşmaya çalışsak da, kaçamazdık burdan.

mümkün olduğunu duymak isterdim. o dağların eteklerine çıkıp aşağıya bakmadan özgürlüğümüzü haykırmak isterdim. hepsinin bir rüya olduğunu, aynı takımyıldızı içerisinde yer alabildiğimizi duymak isterdim.

düşeceksem onunla düşmek, uçacaksam da onunla uçmak isterdim. her şeyimle karşısına çıkabilmeyi, bana her şeyini verebilmesini isterdim.

sadece bir şekilde yanımda kalabilmesini isterdim.

fakat bunlar mümkün değildi. onun yanında kalmak istiyordum, bunu bir sır olarak saklamak istemiyordum ancak ben ona sahip olamazdım.

ellerim bağlıyken, ben ona ulaşamazdım.

-
anlık olarak şarkıya tekrardan takmışken aklıma böyle bir şey yazmak geldi, her ne kadar kısacık bir şey olmuş olsa da hatalarım varsa çok üzgünüm, okuduğunuz için teşekkür ederim♡

rewrite the stars.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin