The Reign Of Heart

Chapter 19: A moment to remember

            PUMIKIT pa ulit sya, at dumilat pero ganon parin ang sitwasyon, he was still standing at tila ang lahat-lahat ay natigil sa kanya-kanyang ginagawa.

Parang naka-pause lang at sila lang dalawa, ang pwedeng gumalaw.

"What did you say?are you joking?"
Pinilit niya ang sariling tumawa pero hindi niya magawa, seryosong-seryoso kasi ang lalaki.

"Shit! Did I just spill that?! Bukas pa dapat ako magpo-propose!"
Namumula sya, sa ginagawa ng lalaki, para kasing kinakausap lang nito ang sarili.

"Did I just said that I was proposing?!"
Nangingiti sya habang pinagmamasdan ang lalaki.

Hindi ito mapakali sa kinatatayuan.

"Oo, na sabi mo na"
She cross her arms and smiled at him.

Tinitigan sya ulit ng lalaki, tumaas pa ang kilay niya. Anu na naman ang nagawa niya?

"Ikaw kasi eh! I see you saw you with them. Akala ko you we're dating, anu ang iisipin ko? I felt pressured!"
Pinipigilan niyang huwag tumawa sa harap nito, para kasi itong natatae sa mukha nito.

"Paano kung kunin ka nila? Paano kung may makita kang mas okay kesa sa'kin, paano kung---"
Kahit kelan talaga ang hilig nyang mag isip ng kung anu, tanga nito! Hindi niya ba naisip that he was perfect for her?

That he was too perfect and fitted inside her heart?

"Yes"
Hindi ito kumibo kaya nauna syang lumabas ng Café.

Gusto nyang mawala nalang bigla dahil sa kahihiyan na nadulot nila sa loob.

Pero dumiretso lang sya sa kotse na nakaabang doon, alam naman nyang sa lalaki iyon.

"A-anung sabi mo?"
Hinapit sya nito sa bewang, kaya nagulat sya dito. He is just 5 inches away from her.

He is breathing heavily. At namumutla ang mukha nito.

Kinakabahan ba sya kanina dahil dito? Kasi na tatakot sya?

"Ayuko nang ulitin yung sinabi ko"
She smiled from ear to ear. Inalis niya ang pagkakahawak nito sa kanya at naunang pumasok sa loob ng kotse nito.

Agad na pumasok din ang lalaki sa loob ng kotse pero hindi niya ito pinaandar at tahimik lang na nakamasid sa babae.

"So are you rejecting me?"
Yumuko ang lalaki, hindi yata niya narinig ang sinabi nito nanina. Nahihiya naman na syang ulitin pa iyon.

"Why are you always doubting me? I told you na kanina diba? Bakit ka pa matatakot na mawala ako? I'm here for you. Hindi naman na kita ulit iiwan"
Yun ang napapagawayan nila minsan, kasi laging na iiba yung topic at laging nasa kanya napupunta.

She promised him, pero ganon at ganon parin ang sitwasyon. Natatakot parin ang lalaki na baka daw mawala ulit sya, kunting alis lang nga nya ay pinapauwi na agad sya nito.

"Look, I told you before diba? Paano mo ako pakakasalan kung wala kang tiwala sakin. That if I told you I will never leave you again, I mean it"
Hinarap nya ito, she cross her arms at pinangaralan na naman ang asawa niya, pag ganito ka seryoso sila nawawala yung playful side ng lalaki.

"I-im trying my best, hindi lang mawala sa isip ko n-na baka---"
She rolled her eyes again, eto na naman sya.

"Yes, okay! Nakakainis kana man eh! Alam mo namang mahal kita pinapaulit mo pa talaga!"
Naiinis na talaga sya sa lalaki. Suddenly his face changes, nakangiti na ito ngayon habang nakatingin sa kanya.

Mukha naman satisfied sya sa ginawa niya no? Bwisit!

"So? We'll  marry again, there's no turning back you'll gonna be mine right here, right now"
Nagmumukha na naman syang demanding nagulat sya ng mag drive ang lalaki sa isang church. Inilalayan sya nito pa labas, at dumiretso sila sa loob.