Silent Memories

CHAPTER 1

CHAPTER 1

Friends

"Miss Amelie, nasa office nyo na po ang magiging kapartner nyo sa magiging project nyo sa Palawan. Mamaya pong 3 o'clock may meeting din po kayo kasama ang board members tungkol sa finance ng company." My secretary said.

I just nod at her. Inilipat ko sa aking kanang kamay ang hawak kong channel purse. I let my employees see what I'm wearing.

I'm wearing my black tube top and I paired it with white slacks and I let my coat hanging on my shoulders.

Ang maingay na opisina kaninay natahimik sa pagpasok ko. The only thing i hear is my stilettos Nakita ko kung paano mag ningning ang mga mata nila habang nakatingin sakin. Mapa babae o lalaki naaakit na tignan ako habang naglalakad papunta sa aking opisina. Ganoon naman lagi. Thats my effect to people, regardless of their gender.

Habang naglalakad kami papunta sa aking opisina nagbilin na ako ng kung ano anong usual things na binibilin ko sa secretary ko.

"Mamaya, hindi ako dito maglalunch sa office." I said. "And also, cancel my meeting later at 3 o'clock."

"Bakit po?" Tanong nya.

Tinaasan ko lang sya ng kilay at alam nya na agad ang ibig kong sabihin.

Pag baling ko ng tingin ko sa harapan wala akong nakitang kahit sino. Kumunot ang noo ko sa pagtataka. Akala ko ba nandito na yung magiging partner ko sa project ko sa Palawan?

Lumingon ulit ako sa likod upang itanong sa aking secretary kung nasan na yung taong magiging partner ko. I didn't saw my secretary standing there. Instead, I saw a handsome man standing right where my secretary supposed standing at.

For the first time, I feel star struck at someone. Ngayon lang ako nakakita ng ganito kagwapong lalaki sa tanang buhay ko. Mas gwapo pa kaysa sa mga foreigner na nakikita ko.

He's wearing a black coat paired with black slacks. He has this dark aura. Pointed nose. Thin, soft and red lips. Black ptich eyes. Handsome. He actually looks hot.

Tumikhim ako para mawala yung mga papuring naiisip ko.

"I bet you already know me." confident kong sabi.

He's just staring at me like i'm some precious thing he wanted to keep for a life time. Kidding.

"Hello?" Pagsasalita kong muli nang hindi sya magrespond sa una kong sinabi.

Tumikhim sya at tumango.

Napatanga ako sa naging response nya. Bastos din pala tong isang to. Kinakausap hindi sumasagot. Wala ba syang dila? Hindi ba sya marunong magsalita? Wait, is he a mute or what?

I raise a brow. I expect him to introduce his self and he just nod at me? What the hell?

"So what's the plan with this project?" I asked irritated now.

"Hindi ko pa nakikita ang location kung saan gagawin ang project na to. I need to see it first before planning what to do." He said still staring at me straight in the eye.

So hes not mute.

I sigh and shrugged my shoulders. Well, whatever.

Umikot ako papunta sa aking swivel chair at sinampay sa sandalan nito ang coat kong nakasampay kanina sa balikat ko.

I saw him secretly hovering my whole body. I smile at myself. Kita mo nga naman, tong gwapong lalaki na to na-a-attract din sakin. I wonder, what's his name? Should I ask him? Nah. I don't do that kind of stuff. Over my beautiful sexy body.

"So if that's the case, you will visit the area?" I asked. "When?"

"We. We will visit the area." He said with finality. "When? Kumunot ang noo nya na tila iniisip mabuti ang isang bagay. Hmm. Depends on you. Kung kailan ka may matinong masusuot." He said then walk out of my office.