Chapter 8
Sabi nga nila move on na daw ako pero bakit ako may ugaling pasaway.
Today is Friday at 11 pa ang pasok ko pero maaga ako umalis ng bahay at nandito sa daanan papuntang school niya. Hoping to see her kahit gusto ko magmove-on hindi ko magawa kasi mahal ko pa rin siya kahit niloko na niya ako.
Siya lang ang minahal kong ganito na. kahit nga na umuulan maglalakad ako sa harap ng school nila para lang makita siya. Kahit na mabasa na ako at umuwing basa sa ulan.
Nandito na ako 6:30 am para makita ko siya kasi hindi ko nga alam ang schedule niya baka maaga pasok niya db?
Makita lang siya masaya na ako, her smiles, her laugh and her presence ay miss ko na sa kanya.
It’s 7 pero wala pa siya. Nandito lang ako nakaupo naghihintay.
I do anything para hindi ako maboring games and txting on my cellphone.
-Janine-
Uy… nasan ka na hinhintay ka ng grupo
-end-
Binasa ko txt niya as it is. Sila talaga porket wala pa ako, miss na nila ako. ayaw daw nila txt txt lang o tawag kung plaplanuhin ang outing naming or bonding naming sa isa’t isa.
Habang nagrereply ako parang bumilis ang tibok ng puso ko na ikahinto ng pagtxt ko. Pagtingin ko sa sidewalk ay biglang lumitaw si Joan kasama ang mga classmate nya o friends. Ang nakapagtataka wala ang lalaki na ipinagpalit nya sakin.
Nakita niya ako sa gilid at hindi ko inaasahan kaya hindi agad ako nakapagtago. Ngumiti lng siya at kumaway sakin na parang walang nangyari noong isang buwan na mahigit na nakakaraan.
“I miss your smile and laugh” bulong ko sa hangin na ako lang ang makakarinig. Tagal kong hindi nakita iyang nagpabihag ng puso ko. Simple pa rin sya pero mas lalong gumanda. Kumaway din ako pero ngumiti lng ako na parang kulang. Hindi ako ganito.
Pagkaway ko ay umalis din sila, without any words left behind. Pero nagpasalamat din ako kasi, napagmasdan ko na sya ng malapitan, her smile the make my heart melt. Pinagmasdan ko siyang papasok sa campus nila with a little smile on my lips.
Naghintay ako ng bus sa tapat mismo ng campus nila. Naalala ko din masayang araw na kasama ko siya kung saan sinundo ko pa siya ditto sa campus na ito para mamasyal kami.
To: Janine
Papunta na po,Janine.. wait niyo ko huh…
-end-
-PSU-
“san niyo gusto?” tanong ni ate Jack samin lahat. Pinaplano na naming ang outing naming.
“boracay” biro ko sa kanila.
“mukhang good mode ka Kean huh” pansin ni Ela.
“nakamove ka na ba?” biglang singit ni Janine
“o nanalo ka sa jueteng, libre ka naman” ang may pagkaloko na si Rex.
“nakita ko siya kanina. Sulit na ako dun. Kompleto na araw ko” sabi ko na may ngiti sa labi ko.
“basta wag ka magpapaloko ulit sabi ng pinakamatanda samin lahat si ate Jack.
Sana mabalik yung dati samin ni Joan kahit ang friendship man lang, kuntento na ako doon.
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
Nawalan kami ng internet kaya ngayon lang itong update na ito. Sorry sa mga friend kong nadamay sa mga kalokohan ko. Pati pangalan niyo nandito sa story ko… hahah….
2 chapters na lang at epilongue na lang po
-AkoLangSiKc
