Chapter 9
Masaya ako ngayon kasi dati wala na kami komunikasyon ni Joan pero ngayon ay nagkaroon na. Early birthday gift ko na rin ito. Malapit na rin ang birthday ko dalawang lingo na lang. iimbitahan ko siya papahanda ako at magbibigay ako ng panghanda na naipon ko mismo… tipid ko eh ^_^
Gusto ko makipagbalikan sa kanya kasi hindi naman nawala ang pagmamahal ko sa kanya. Wala na akong pakialam sa ginawa niya sakin dahil mahal ko siya at kayak o siya patawarin dahil nga mahal ko siya.
“pwedi ba natin ibalik ang dati, o pwedi kitang maging girlfriend kasi mahal pa rin kita Joan” sabi ko sa kanya
Without hesitation ay sinagot niya ako. and today is September 29… at ito ang date na nagkabalikan kami.. may 9 days pa bago magbirthday ako. my birthday is October 8.
Umabsent ako sa English ko para makipagkita kay Joan upang ihatid sa bus terminal ang ate niya. Nagkwentuhan kami na parang walang ibang taong nakapaligid sa aming dalawa. Nandito kami ngayon sa labas ng 7 eleven malapit sa terminal ng victory liner.
Masaya ako kasi nakasama ko siya ngayon at hawak ang kanyang kamay. Kamay ng aking mahal. Lahat ng pasakit at kalungkutan ko noon ay napalitan ng kasiyahan.
“pwedi ba kita imbitahan sa birthday ko sa lingo gaganapin?” tanong ko sa kanya. Gusto ko siyang makama ng araw na iyon.
Nag-isp pa siya pero nalungkot ako sa sinabi niya. “loves, may gagawin kami ng classmate ko eh, may project kami na kailangan ng ipasa at rush na eh” hindi na ako umangal kasi gusto kong mag-aral siya ng mabuti kasi iyan lang ang hindi makukuha ng iba sa kanya.
Ngumiti ako at sumagot sa kanya “ok lang basta ikaw” sabi ko, kaya kong magsakripisyo para sa kanya. Basta kung ano desisyon nya susuportahan ko. Kasi nga mahal ko siya di ba?
“sorry huh” paghingi niya ng tawad sakin.
“ok lang iyon, ikaw pa.” sabi ko na lang at ngumiti sa kanya ng matamis. Totoo nga sinabi nila na kung magmamahal ka kaya mo magtiis at magsakripisyo. Ngayon lang ako nagkaganito sa babae na isuko na lahat ng kasiyahan ko mapasiya lang siya.
Paalis na siya at hinatid ko siya sa sakayan.
“ihatid na kita sa inyo” alok ko sa kanya, ngumit lang siya sakin at sumagot sakin.
“ok lang ako, kaya ko ng umuwi mag-isa” sabi niya sakin.
“basta mag-ingat ka huh” paalala ko sa kanya.
“oo naman” sabi niya.
Pasakay na siya pero pinigilan ko siya. “I love you Joan” sabi ko
“mahal kita loves” dugtong ko pa.
Pero hindi siya sumagot o nag-I love you too sa akin. Sumakay lang siya at ngumiti na lang siya.
Pinagmasdan ko ang jeep na sinakyan niya na palayo ng palayo sa akin. Kumirot ang puso ko ng wala siyang sagot sa ilove you ko sa kanya. Parang hindi tulad ng dati na kaya niya iyon sabihin sakin. Nagbago siya.
Tot-tot-tot
1 message receive…
From: Joan
I love you too
-end-
Napangiti na lang ako sa txt niya sa akin.. naglakad na akong papuntang bus terminal para na umuwi na rin, sana maayos siya makauwi.
♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
Malapit na matapos po. 1 chapter at epilogue na lang po.. cheer me up.. pinapaikli ko na lang po para maumpisahan na din ang new story ko po..
Ano kaya magiging ending nito… abangan….
-AkoLangSiKc
