YEDİ SANİYE VİRÜSÜ
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
×
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
×
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
×
KİTAPTAN BİR ALINTI
"Üstüme kapıyı kilitledin." dedim sessiz sessiz akan gözyaşlarımın arasında. "Sana doğru düzgün veda etmeden gidebileceğini mi sandın?"
Onun da gözleri yaşlanmıştı. Gitmek istemiyordu. Beni bırakmak istemiyordu. Beni bu şekilde görmek onu şaşkınlığa uğratmıştı. Ben de kendimden böyle bir tepki beklemiyordum gerçi, onu bu kadar benimsediğimi bilmiyordum, bu kadar sevdiğimi...
Acıyla gülümsedi. "Öyle sanmıştım. Yanılmışım..."
Yutkunmaya çalıştım. O yüz ifadesinin zihnimden uzun bir süre silinmeyeceğini hissediyordum. "İki gün sonra seni burada göreceğim. Yoksa gitmene izin vermem."
Başını yavaşça yukarı aşağı salladı. "Teşekkür ederim." Bu teşekkür inadımı devam ettirmediğim, pes ettiğim içindi. Kendi açımdan içim hiç rahat değildi ama yüzündeki o rahatlamış ifadeyi görmek ruh halimi anında değişime uğrattı. Biraz olsun yüzünün güldüğünü görmek iyi gelmişti.
Bilim Kurgu | Romantik |
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Watty Grafik | Graphic Design
SaggisticaBurada instagram @dacygazelle hesabında paylaştığım, wattpad kitaplarına yaptığım editleri ve teaser videolarını paylaşıyor olacağım. 🙃💙
