Before the Sun Goes down

Fate has a way

So, hindi niya nakuha pangalan ko. Hinanap ko siya sa classroom namin pero, wala siya dun. So, nasaan siya?

Lunch na, inaasahan ko na makikita ko na siya. Lumibot ako sa buong cafeteria. Nakita ko siya kasama ang ibang kaibigan niya. Tinabihan ko siya, nang umalis ang mga kaibigan niya. Kinausap ko siya.

"So, make believe lang ba iyon? Parang disney story kasi. Halatang ginawa gawa lang yun ng mga bored na estudyante."  sabi ko sa kaniya.

Sagot niya sa akin. "Hindi, isa sa mga kaibigan ni Lilly si Mama. Nung namatay si Lilly nakita niya si Troy. Lahat sila nakita si Troy, dahil sumigaw siya. Tumalon siya sa bangin at ayun, hindi na nakita ang katawan niya. Totoo iyon, madaming nakakita."

"Ah, ganoon pala. Okay. Ako pala si Carl. Anong pangalan mo?" tanong ko.

Sagot niya. "Ah, hi Carl, nasabi ko na pangalan ko. Ako si Nessa."

Nagusap kami hanggang uwian. Nagusap kami pagkatapos ng klase. Araw araw.

Every month may problema si Nessa kaya pumupunta sila sa hospital. Unkown daw kung saan nanggagaling kasi healthy naman daw si Nessa. Sometimes, may problema siya sa kidney, minsan hindi siya makalakad.

Its my fifth day, weirdly naging close agad kami ni Nessa. May feelings ako para kay Nessa pero, ayokong sirain ang pagkakaibigan namin kung hindi iyon ang tingin niya sa akin.

Everyday, mas naging close kami. Lumipat pa siya ng class para daw magkatabi kami.

Kailan ko kaya masasabi sa kaniya? Dibale na, sasabihin ko nalang kung ano ang mga ginagawa namin kapag walang pasok.

Minsan pumupunta kamu sa mall at nagsho shopping siya. Nakakalimutan niya magbayad kaso, okay na yun. Ako na nagbayad. Nung isang sabado din, pumunta kamu sa story teller. Kilala pala yung storya nina Troy at Lilly. Yung iba ginawan ng novels, iba ginawan ng movies. Kaya binasa namin, nanood din kami ng movies na, Before the sun goes down. Inspired siya sa storya nila.

Ang sweet pala talaga nila. May iba nga lang mali sa movies. May instinct lang ako, parang yung maliliit na details napo point out ko. Sobrang weird nun, pero parang si Nessa. Alam niya din, weird nun noh? 10 weeks na since magstart yung school. 40+ pa. Iniisip ko lang yung feeling na baka lumipat si Nessa.

Things got weirder noong isang araw, lumapit sa akin kapatid ni Nessa. Si Keesha. "Kailangan mo iligtas si Nessa. Magpabakuna kayo. Stop her from eating salty stuff. Make her eat fruits and take her vitamins. Ikaw lang makakaligtas sa kaniya."

Tama naman siya, hindi ko nakikita si Nesss uninom ng vitamins or kumain ng fruits and vegetables. Noong weekend, sinabi ko sa kaniya na maghealthy diet kami. She agreed. Wala siyang ibang inisip, sa tingin niya daw ay medyo unhealthy ang kinakain niya. So, everyday in school. Magdadala ako ng salad at herbal tea.

We wanted to avoid Illnesses. Kaya nagpabakuna kami.

Update. 3 weeks na simula nung gawin namin ito. Simula nun, naging healthy addicts na kami. Hindi na kami kakain ng masyadong meat or beef. Sometimes, we have fun. Exercise. We exercise for fun. Marami nang nagbago sa amin, some even call us a couple. I still had feelings for Nessa. We got closer and closer.

But, lahat ito. Nagbago noong isang araw. Pupuntahan ko sana si Nessa. Doon sinabi sa akin ni Keesha na may kidney failure daw siya. Pero. Imposible yun. Sobrang healthy ng kinakain namin, every week nagpapa check-up kami sa doctor. We were healthy. Nag agree ang doktor. Suddenly daw nagfail ang kidney ni Nessa. She probably has 1 week until her kidneys fully fail.

Lumapit sa akin si Keesha. "Siguro fate really has a way, kahit na i reminded you. Nangyari pa din."

I was left shocked.