Untangled Past (FlipTop Series #1)

KABANATA 14

"Yes! Makakapag date na!" Malakas na sigaw ni Clerk habang bahagyang nakangiti ng matamis at tumataas-baba ang kilay nito kay Celine na mataray lang na binalewala siya.

Our first midterm was done today. Talaga namang mapapasigaw ka talaga sa tuwa dahil less stress na at dagdag iisipin. Our course was that deadly.

"We can celebrate—

"No thanks. Sleep will do." Celine cut Roselle's words off.

Alam na alam ni Celine na mag-aaya nanaman ni Roselle pagkatapos ng patayang midterm. Kaya inunahan niya. Ewan ko ba sa dalawang to at ang gulo. Minsan nagkakasundo, minsan hindi. Kulang na nga lang minsan ay bugbugin ni Celine si Clerk. Minsan sweet din at casual lang. Parang may sira sa ulo. Diko sila maintindihan.

"Ay! Why?" nang-iinis pang turan ni Roselle. Isa rin to.

Siya lagi ang rason kung bakit laging buntot ng buntot ang pinsan niya sa pinsan ko. Hanggang ngayon ay ginagampanan pa rin niya ang pagiging match maker niya. Parang di naman siya effective.

"Shut up bitch." inis na sabi ni Celine at pinukol pa ito ng matalim na tingin.

"Yes mommy." Tatawa pa ito at tinungo ang nobyo niya na nagliligpit ng gamit.

Buwan ng Agosto at ika-7 ngayon, araw ng Byernes. Isa lang ang ibig sabihin nito ay walang pasok bukas.

"Love lets go?" si Vlad iyon. Pabulong niyang tanong sakin at walang nakarinig noon. Sinenyasan ko si Celine na aalis na kami at tinanguan lang ako.

Nagdadala na siya ng kotse ngayon dahil kay Clerk. Ayaw na niyang makisabay doon at baka matuluyan na nga niya daw ang kumag makulong pa siya.

"San tayo?" nang makalabas na kami sa parking lot lulan ng lexus niya. Yamaners si gago paiba-ibang sasakyan.

"Hmm. Let us have a date now kasi... I have somewhere to go tomorrow. Kung okay lang sayo, love?" nagkamot pa ito ng ulo habang nakahawak sa manibela at nagmamaneho.

"Can we do it next time? I feel drained by the midterm kasi e." he immediately turn his gaze on me but its just a matter of mill seconds coz he is driving.

"Sure. Okay you'll rest love. Should I drop you by or we could eat outside instead?" he even suppressed a smile without giving me a look.

"Sa bahay nalang siguro. I'll eat with dad. I already miss him. He is very busy this past few weeks. I rarely see him."

Tagal ko nang hindi nakakasama sa kumain si Dad. And I also want to check him at baka napapabayaan niya na ang sarili niya just because of doing company' stuff. Oo nga at balita sakin ni Mrs. Val that she already working again with the company. And the company has been in a good state again. But that's not only mean na sasagarin ni Dad ang sarili niya that can results to complications in his health. I heard he is not eating in time. I should scold him for that.

"Okay love." nasasanay nalang ako sa tawag niya pero ang puso ko hindi parin sanay. My heart was jumping in joy when he pronounced that word.

"San ka sa linggo pala?" usisa ko rito. Hindi naman sa pagiging clingy at lalo na at wala namang kami. Sanay na kasi akong nagtatanong sakanya sa mga ganap niya sa buhay. Maging siya din sakin. But sometimes I chose not to tell lalo na kung patungkol sa mga bagay na hindi ko pa kayang ikwento sa iba. Am I being unfair? But life is unfair though.

"Uhh. You already know right, fliptop? We have battle on sunday." napatango tango nalang ako. Muntik ko nang makalimutan.

Pupunta rin pala kami ni Viper. They are holding an event. Buwan ng wika kasi, so the organizer organized to held "buwang ng wika fliptop battle." Bilang pagkilala sa wilang Filipino. I don't know the organizer. I can say he or she gave importance to our very own language kaya naisipan niya  ang isang to. And then may donating din na magaganap dahil sa nasalanta ng bagyo sa Visayas. Ang malilikom mula sa mga pusta or mga donasyon (kung meron) ay icoconvert nila through goods and they will distribute it.