Düşünce - Eylem Arası İlişkiler

Düşünce

Sanırım insanın en gerçekçi düşündüğü yer tuvalet...

Oturarak, ayakta ya da herhangi bir şekilde, fark etmiyor...

Şimdi, beni tuvaletin kapısından çıkarken ve içinde kitaplar okuduğumuz, şarkılar mırıldanıp hayaller kurduğumuz; sevgisel, insanî ya da siyasî, felsefî, politik vb. paylaşımlara giriştiğimiz, dostluklarımızı pekiştirdiğimiz evin bir odasına girdiğimi farzedin. Tuvalette o kadar uzun kalmışım ki, bu yüzden hepiniz birden suratıma bakıyorsunuz, ve tam o anda şunları söylemeye başlıyorum;

“Az önce sıçarken, burada yaptığımız şeyin hayaller sindirip melankoli sıçmak, bilgi sindirip çaresizlik sıçmak ya da yediklerimizi sindirip bildiğin sıçmak olduğunu farkettim. Ama çoğunlukla yalnız başımızayken sıçıyoruz, birbirimizin sıçtığına tahammül edemiyor olmalıyız. Kitap okuyoruz, şarkılar dinliyoruz, film izliyoruz, birbirimizi dinliyoruz... Ama ne yapıyoruz? Sindirmekten başka? Gerçi birbirimizden duyduklarımızın çoğunu sindirmeden sıçıyoruz. Sözde tüm bunları "dünyamızı" ya da "dünyayı" daha iyi bir yer hâline getirmek için yapıyoruz, ki zaten ikincisini de "kendimiz de" o dünyanın içinde yaşadığımız için yapıyoruz, bu nedenle "dünyamızı" değiştirmek yerine "dünyayı" değiştirmeyi istemek, "daha fazlasını istemek" gibi birşey...

Benim suratıma tokat misali çarpan düşünce şu...

Şimdi, sen, sen, sen, sen ve sen...

Kiminizle birkaç haftadır, kiminizle birkaç aydır, kiminizle birkaç senedir bu sindirimsel faaliyetleri sürdürüyoruz.

Yeterince formül biliyoruz!

Bu yaptıklarımıza bu kadar zaman ayırmamalıyız!

Şu hâlimize baksanıza!

Çoğumuz daha bir kez olsun birbirimizin gözlerinin içine bile bakmamışız!

Bu eylemsizlikle, utanmadan; yalnızlığa, haksızlığa, fakirliğe ve tüm diğer düşmüşlerin hâllerine isyan ediyoruz.

Utanmadan...

Geçen tabelalarla ilgili bir yazı okudum. Etkileyiciydi.

Anlatılan şey kısaca şuydu: "Yol gösteren bir tabela, gösterdiği yerde olmamalıdır."

Evet, bu mantıklı... Ama gözleri yeterince açık olanlar için herşey bir tabeladır.

Ben beni şiddetle çağıran tabelayı tuvalette buldum.

O kadar gerçekti ki.

Eğer "birilerinin yardımına ihtiyaç duyuyorsan", emin ol "birilerinin yardıma ihtiyacı vardır."

Artık yeterince düşünüp taşındık, artık düşünme, taşınma, sadece yap...

Daha doğrusu, “düşün taşın”. Yani düşünüyoruz düşünmesine de, şu taşınma kısmı ne olacak?