jane's pov
"stop crying Nicole Mendez, nakakabulabog ka."- nakasimangot kong saad. I hate dramas.
"Eh kasi naman *sniff* ang sakit sakit."-
"Ewan ko sayong babae ka, wag ka ngang umarte na parang inlove na inlove ka at unang beses toh, Now get out of my room." Tinuro ko sakanya ang pintuan palabas ng kwarto ko.
"Pero kasi'--'' i cut her off.
"Stop wasting my time. Out,now!!" ngumuso siya sa harapan ko, no lady. Nothing gonna buy that!
"Just quit it, and stop doing stupid stuffs with your face."
"Stop smiling," nayayamot kong sinabi. I know what she's trying to get. Hindi na siya nadala.
"Why?! Ganda ko kaya. Sayang ang ganda ko kung tatago ko lang. Palibhasa hindi ka pa nagkakaroon ng boyfriend. Try it!" kumunot ang noo ko sa sinabi niya.
"Tss.. Thanks but no thanks." Hindi ako man hater, pero pinag pipilitan nila yun. Hindi naman porket ayaw mag boyfriend man hater na agad. Hindi ko lang yun priority should i say never ko yun magiging priority. Hindi ako maiinlove.
" Ang kil joy mo talaga. Hi lola, pag talaga ikaw tumandang dalaga. Nasa Zeleston High ka na sinayang mo pa pag kakataon makahanap ng gwapo. Andaming nanligaw sayo na kay sasarap wala namang pumasa sa napaka taas mong standard. HAYNAKO! Seventeen pa lang kala mo seventy na mag salita." bubulong bulong niyang sinabi yung huling sentence.
"Lat time, i check. Ang paalam natin dito natin..mo. gusto dahi sa dream career mo." Sabay kami nag paalam na dito mag aral. Pero mostly, siya lang nag paalam. Kesyo kay ganda daw ng turo dito dahil sa pag adopt ng system ng Harvard. Mas malaki daw opportunities namin pag dito kami nag tapos.
"Ang boring mo, talaga."hindi ko na siya pinansin pa at dumiretso na sa office, kung saan makukuha namin yung schedule namin.
"Name and course." mataray na sabi namin noong babae naka upo kami sa harap niya habang may kung ano siyang pinipindot sa laptop niya.
"Jane Lopez, Business Management." mataray ko din na sagot, kung akala niya mag papatalo ko. Then she better think a million times. Tumango lang siya bago may kung anong pinindot ulit, tsaka umunog ang print sa may kaliwa niya.
"Here,i" Tinignan ko yung binigay niya sakin. My schedule for the whole year.
"Ikaw?'' pag tutukoy naman niya kay Nicole. Come on, can't she be a little nicer?
"Nicole Mendez po, HRM." inaabutan niya kami pareho noong guidebook bago umalis. Tinignan ko ang paligid. Not bad.
"Jane, Nicole." ngumiti ako nang nakita ko si Jen, heading our way. She's a friend. Dito na siya nag aral mula nursery, i think. Habang kami naman ni Nicole, ngayong college lang.
"Hi, kamusta." nakangiti kong sabi. Sila lang ni Nicole ang kaiibigan ko. Though, hindi naman ako anti social or something. Pihikan lang talaga ko.
"Hi jen." maiikling bati ni Nicole, bago ulit nag masid sa paligid. Pwede ba wag naman siya pahalata kung ano pinunta niya sa school na toh? Bahala nga siya.
"Doing well, Ang tagal ko kayong hindi nakita, ah?'' I think ang huli naming kita sakanya is two weeks before graduation day. That time, pressure na pressure siya. Para sa valedictorian speech niya. Alam kong,she's a constant honor student and president of the student council. So the weight is all on her, until now. Napag alaman ko na kasama ko pala si Jen sa next class kaya sabay na kami pumunta habang si Nicole naman sa next floor pa pala ang klase. Meron din naman na subject na parehas kami
BINABASA MO ANG
teenage love
Teen FictionKung may tatlong bagay man na pinapahalagan ni Jane ay ang kaiibigan at pamilya. Wala sa isip niya ang mag mahal na masaktan. Pero pano kung dahil sa dalawang bagay na toh mapasok siya sa delikadong sitwasyon. Ang sitwasyon na ipaparamdam sakanya ku...
