Chapter 2- Kahit Imposible

25 0 0
                                    

Chapter 2

Dahil sa pangyayari nung nakaraang araw, marami ng nagbago.

Tuwing nakikita ako ng mga tao, tinatawag na nila ako..

Tinatawag na nila ako sa pangalan ni "Mark".

Ang bilis nga naman ng balita.

Halos lahat ng mga tiga dito sa amin, alam na nila.

Haist. Hindi pa ba ako sanay?

Gawain na nila yan dati.

Pero... Sa totoo lang, kinikilig ako. HAHAHA

Tawagin nyo pa 'ko sa pangalan nya kasi feeling ko, gelprend nya ko pag ganyan.

Hahaha. Ambaliw lang..

So, andito ako ngayon sa court kasama ang aking mga baliw na pinsan.

Gusto nyo ba malaman kung bakit kami nandito?

May paliga ngayon dito ng basketball. At ang maganda pa, kasali si Mark ko.

Syempre, todo support ako..

"pang ilang game ang blue?" tanung ko (blue team kasi si Mark)

"2nd game ata?bakit?" si Ate Hazel

"wala lang" sagot ko

"weh?bka dhil kay" si Ate Rox sbay tingin kay Lyka.

"oo na!nagtanong pa kayo eh.nu?alam nyo naman"

"hala ka.anu na yan?" ate hazel

"inlove ka na pnzan?" lyka

"i think so" :)

"yun naman" silang tatlo sabay apir.

At naghiyawan silang tatlo.

Ganyan sila. Ganyang kabaliw. Nagtinginan tuloy ang mga tao sa amin. Grabe. Nakakahiya.

Nagpeace sign nalang ako sa kanila.

Nagsimula na ang first game.

Ang boring. Walang magaling..

Antagal pa mtapos ha!

Makatulog muna nga......

"WAAAAH!!"

Wow ha. Grabe lang makairit mga 'to. Andun na ko eh. Makakatulog na ko, tapos biglang ganyan.

Oo na. Oo na. Naeenjoy nyo na nga ang game.

Haiiist....

"Last quarter na, maghanda na ang 2nd game. Blue vs yellow" sabi ng management

Yehey! Yehey! *Party2 w/ confeti.*

Nag OT pa kasi etong 1st game e.

Kaya mejo napatagal.

At yan, natapos din.

Nakita ko na ang mga players ng blue at yellow. Nagwawarm up na sila.

Nasan si Mark?

Hanap hanap..

"hoooy!"

"ay butiki!si Mark?"

"hala hoy.obsessed ka lang teh?"

"ayun ohh" sabay turo sa may bleachers.

Nakita ko sya. Ang aking mahal. HAHA. Relax lang sya ha? Ganyan sya kagaling. Hahaha

Hanggang sa nagsimula na ang game.

Kasama sya sa first five.

Nagjumpball...

At hawak nya agad ang bola, then SHOOT! Ohyeah.

"wooah!angaling mu talaga!"

Grabe. I can't hide this feeling anymore!!

Pinagtitinginan na 'ko.

"Mark.Go!Galingan mu pa!"

Wala na 'kong pakialam kung pagtinginan ako dito, basta ang mahalaga maicheer ko sya.

Natapos ang game at panalo sila.

Ansaya lang. Worth it ang pagsigaw ko.

"Nica,grabe ka kanina ha?" ate rox

"Oo nga.Kung makapagcheer,daig pa ang squad?" lyka

"Hoy pnzan!" ate hazel

"ano?!" ako

"kinakausap ka namin" lyka

napansin siguro nilang mei tinitignan ako.

"yun pala.nkatitig sa kanyang loves" ate hazel

Nagsmile nalang ako sa kanila. Minsan ko lang sya matitigan ng ganito eh. Yung hindi nya alam.

Pagkatapos ng 2nd game, kumain muna kami sa bahay at nagdiretso ng peryahan.

Present kaming magpipinsan dito lagi.

Di talaga ako mawawala, syempre, dito ang place kung saan ako nafall sa kanya.

Dito ko naramdaman ang aking unang pag ibig.

Puppy love siguro.. :)

At yung "tinginan portion" namin ni Mark, dito lang yun.

To tell you honestly guys, hindi kami nagpapansinan ni Mark. Titigan lang talaga.

At kung magkakasalubong man kami, hindi kami nagngingitian.

That was the sad part. Walang pansinan. :((

Pero umaasa akong maglelevel up pa 'to.

Alam kong alam na nya.

Alam kong alam nyang mahal ko sya. Umaasa tlaga ako.

Na sana one day, maging kami.

Kahit imposible.. :((

(a/n: sorry sa update.msyadong maikli)

My Unexpected LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon