Uykucu

1. bölüm

Üniversiteden çıktığımda trene bindim. Her zaman oturduğum yere geçip cama yaslandım. Gözlerime ağırlık çökmüştü.

Gün içinde hem çalıştığım, hem de okuduğum için çok az uyuyordum. Ve uykumun gelmesi doğaldı. Koltuk ratahsız olsa bile umrumda değildi. Kendimi zorlamayıp gözlerimi kapattım.

~~~~~~~~~~

Uyandığımda inmeme henüz iki durak vardı. Gözlerimi ovuşturup tekrar cama döndüğümde kaşlarım çatılmıştı. Bu sarı kağıt ben uyuduğumda yoktu?

Etrafıma baktığımda her kes kendi işindeydi. Tekrar pencereye dönüp kağıdı aldım.

"Rahatsız ve sesli yerde nasıl uyuyabiliyorsun?"

Çantamdan yapışkanlı kağıdı çıkarıp cevap yazdım.

"Uyuyorum işte.. kimsin?"

Tekrar etrafıma baktığımda kimse buralı değildi. Gitmiş olabilirdi. En iyisi yarın yapıştırmak.

İneceğim durak anons edildiğinde kalkıp trenden indim ve eve gitmeye başladım.