𝒎'𝒍𝒂𝒅𝒚 | 𝒍𝒂𝒅𝒚𝒏𝒐𝒊𝒓 [✓]

one☂︎

Yayınlanma Tarihi:
23.08.2020

***

[Sabah]

°Adrien°

Yavaşça yataktan kalktım. Dün gece olanlar kafamı yoruyordu. Beni sevmemesi kalbimi çok kırıyordu. Ama onu zorlayamazdım.

Üstümü giyindim. Aşağı indiğimde babam yine yoktu.. Kahvaltıyı tek başıma yapıp evden çıktım.

Okula yürürken yine aynı düşünceler beni buldu. Belki kafa dağıtmalıydım. Okul sonrası babamdan izin alabilirsem Nino ile bir şeyler yapardım belki. Umarım izin verirdi.

Sınıfa girdim. Herkes gelmişti nerdeyse. Ama bir kişi hariç.. Marinette.

Alya'nın yanına gittim.

"Marinette gelmedi mi?"

"Gelmedi. Hasta olduğunu söyledi"

Üzgün bir yüz ifadesiyle bana baktı.

"Ona ulaşırsan geçmiş olsun dediğimi söyler misin?"

"Tabii"

Kendi sırama geçtim. Nino da yanıma geldi.

"Babamdan izin alabilirsem bugün bir şeyler yapar mıyız?"

"Çok üzgünüm dostum bugün işlerim var. Başka zaman yaparız olur mu?"

Kafamı salladım hüzünle. Babam izin vermezdi zaten. Değişen pek bir şey olmadı.

[Okuldan Sonra]

Çantamı alıp okuldan çıktım. Araba gelmişti. İçine bindim. Nathalie de burdaydı. Bindiğim an konuştu.

"Bugün okula neden yürüyerek gittin?"

"İçimden geldi"

Nathalie bir şey demedi. Yürüdüğüm için bana kızcaklarını sanmıyordum.

Eve vardığımızda direk odama çıktım. Bugün akuma olmamıştı. Şaşırdım. Genelde Hawkmoth akumasız bir gün yapmazdı.

***

°Marinette°

Okula gitmediğim için kendimi kötü hissediyordum ama kendimi iyi hissetmiyordum. Hasta değildim. Sadece Kara Kedi'yi fazla üzüyormuşum gibi geliyordu. Yatağımda dönüp duruyordum.

Biri camımı tıklattı. Yataktan doğrulup cama baktım. Kara Kedi gelmişti.

°Adrien°

Camdan içeri girdim. Marinette yatağında oturuyordu. Geldiğimi duyunca kafasını bana çevirdi.

"Selam Marinette"

"Kara Kedi? Burda napıyosun? Yapıcak kahramanlık işlerin yok mu?"

"Bugün pek iyi hissetmediğini duydum. Uğramak istedim"

Marinette hafifçe gülümsedi.

"Gelmen iyi oldu aslında. Birine ihtiyacım var.."

"Dinliyorum"

"Bir arkadaşım var ama onu çok üzüyormuşum gibi geliyor"

"Yakın bir arkadaşın mı?"

"Sayılır"

"Kim sorabilir miyim?"

Marinette hafif panikledi.

"H-hayır! Asla olmaz!"

"Sorun değil. Kim olduğunu boşverelim o zaman. Aranızda noldu?"

"Aslında pek bir şey olmadı ama kalbini kırıyorum işte"

Kafam karışmıştı.

"Ondan özür diledin mi?"

"Evet ama.."

"Ama ne?"

"Aynı şey tekrarlanıyor. Yine kırıyorum. Döngüye girdi. Onu her kırdığımda ben de kırılıyorum"

Marinette'in yanına oturdum. Bana sarıldı. Ben de ona sarıldım. Ağlamaya başladı.

"Napmalıyım Kara Kedi..?"

"Bilmiyorum ama lütfen üzülme. Bir yolunu bulucaksın güveniyorum sana. Ve unutma ben senin hep yanındayım"

Sarılmayı bıraktıktan sonra ağlamayı kesti.

"Teşekkür ederim Kara Kedi"

"Senin için her zaman Prenses"

Marinette bana hafif gülümsedi, ben de ona gülümsedim. Saat geç olmuştu. Cama doğru ilerledim. Marinette'e dönüp son kez el salladım. O da bana salladı. Çubuğumla evime doğru gittim.

***

°Marinette°

Kara Kedi geldiği için kendimi çok daha iyi hissettim. O harika biriydi. Tek sorun kalbi kırılanın o olması ve onun bunu bilmemesi. Adrien'ı unutabilseydim belki olurdu. Ama unutamadım. Eğer onu unutmam lazımsa önce odamdan başlamalıydım..

Önce yatağımın yanındaki duvardan Adrien'ın resimlere baktım. Yavaş yavaş resimleri sökmeye başladım. Gözlerim doldu. Bir resim söktüm. Sonra daha da göz yaşı geldi. Kendimi durdurdum. Onu daha unutmak istemiyordum. Vazgeçtim.

Resmi geri duvarıma yapıştırdım. Arkamdan bir ses geldi.

"Marinette iyi misin?"

Sesinin tatlı tonundan kim olduğunu anlamıştım. Küçük kwamimdi.

"Ben bilmiyorum Tikki.."

"Zamanla her şey geçicek. Kendini üzme"

Diyip yanağıma sarıldı. Göz yaşlarımı durdurdu. Ben de ona geri sarıldım. Ağlamayı kesince yatağıma geri uzandım. Adrien'ı unutmak yerine belki de Kara Kedi'yi sevmeye çalışmalıydım.

***

Ladynoir kitabı olmasına rağmen diğer shiplerden de alıntı vericeğim. Bu kitap bitince Marichat için ayrı bir kitap yazıcam. Okuduğunuz için teşekkür ederim 💕 Yeni bölümü yakında atarım