12.30
kuru gürültü (jonginsiz)
sehun:
hanımlar
bu arkadaşınıza bir cumartesi ayırmak ister misiniz
en azından müsait bir iki kişi
chanyeol:
ne yapabiliriz senin için
kyungsoo:
ben tüm gün boşum
artık jongdae'ye çocuğunu vermem gerektiğine fark ettiğimden beri çok çocuksuz hissediyorum
sehun:
daire bakacağım
böyle küçük bir şey
evim gibi hissettirebilecek
junmyeon:
kendi kendine yetmem gerekecek
emin misin
sehun:
bir yerden başlamam gerek
hem hastaneye yakın bir yerlerde olsun istiyorum ki
jongin yorgun olduğunda eve gitmekle uğraşmasın
ilk adım olur bizim için
minseok:
pamuk şeker gibisin sehun
çocuğum olsan keşke
jongdae:
iyi düşünmüşsün
yapabilirim diyorsan bir yerden başlamak en iyisi
ben yapamam demiştim
sonra birden baba oldum
yine çok güzel bir duygu
ama planlı olunca başka oluyor
chanyeol:
kyungsoo ile ev tuttuğumuz ilk günü dün gibi hatırlıyorum
üzerine ikinci okulu okuyorum
ama çok güzeldi
tabii kyungsoo çok hamarat bir bey olduğu için de olabilir
kyungsoo:
ben gezerim seninle
tanıdıklarım var
ararım onları
yixing:
keşke çin'de olmasam da ben de gelsem sizinle
minseok:
junmyeon diyor ki
nereden alalım sizi
junmyeon:
minseok ve benim de boş günümüz
sayılır
benim genelde boş
chanyeol:
iki üniversite okuyorum
ne zaman benim bu günlerim gelecek
yixing:
o zengin
...
junmyeon:
üzülme annem
en kötü bizim buraya başlarsın
chanyeol:
seni seviyorum jun
<3
neyse
dersim var
sehun:
soo
kafede misin
kyungsoo:
evet
sehun:
hyunglar
ben de soo'nun yanına geçiyorum
alırsınız buradan
junmyeon:
tamamdır
// kimse okumuyor gibi hissediyorum
:'(
