BAY UKALA...
babamın işi yüzünden yine yeni bir şehre taşınmak zorunda kalmıştık. Cidden sürekli şehir değiştirmekten nefret ediyordum.Ama elimden ne gelirdi ki sonuçta babamın işi gereği bunu yapmak zorundaydık.Ah...birde yeni okul yeni arkadaşlar sinir bozucu... En kötüsüde bu seferki okulum aslında pek de tekin bir yere benzemiyor. Genelde serseri tipli ve okumaya niyeti olmayan kızların bulunduğu bir yer. Gerçi taşındığımız mahalle tekin miydi ? tabiki hayır!.
"Doğa, kızım hadi uyan artık."
"5 dakika daha baba" demiştim uykulu bir sesle.
" Hadi ama kızım kalk artık geç kalacaksın"
" Ah. Peki! " demiştim esneyerek.
Olamaz! o okula gitmek için mi sabahın köründe kaldım ben?!. Neyseki okul giyim konusunda iyiydi yani serbestik.
Dolabımı açıp ne giysem diye düşünmeye başladım. sonra askıdan siyah dar kot pantolonumu ve siyah kazağımı çıkardım ve hızlı bir şekilde onları üstüme geçirdim.
"Doğa, hala hazırlanman bitmedi mi kızım?" dedi babam beklemekten bezmiş bir sesle.
"Geldim baba." dedim yanına doğru koşarken.
" Hadi çıkalım seni okuluna bırakayım."
"Peki." demiştim isteksiz bir ses tonuyla.
Ne güzel! yeni okuluma gelmiştik. Arabanın kapısını açtım ve babama el salladıktan sonra okulun kapısına doğru yürümeye başladım. Okulun içine girdiğimde aslında güzel bir yere benziyordu.
Sonunda müdür odasını bulmuştum. Kapıyı çalıp içeri girdim. içeride koltukta oturan kadın müdür olmalıydı. 30- 35 yaşlarında gayet güzel bir kadındı.
" hoşgeldin canım ne hakkında konuşmak istiyorsun ?" o kadar ciddi bir ses tonuyla konuşmuştu ki bir an korkmuştum.
"Şey.. ben yeni geldim yani.. sınıfımı öğrenmek istiyorum " dedim heyecanlı bir ses tonuyla.
"ismin ne tatlım?"
" Ah.. doğa.. doğa yılmaz."
"12-D canım sınıfın " demişti yine o ciddi ses tonuyla.
" teşekkürler" diyip odadan çıktım ve sınıfımı aramaya başladım. ve sonunda bulmuştum!. ah ilk günden derse geç kalmıştım kahretsin!.
kapıyı yavaşça tıklattım ve hocanın "gel" demesiyle kapıyı açtım.
" ben... özür dilerim.."
" sen yeni gelen öğrenci misin yoksa? " derken gözünü dikmiş bana bakıyordu.
" ah. evet ben yeni geldim."
" tamam. arkada boş bir yer var oraya otur!" dedi ciddi bir ses tonuyla.
hadi ama biraz kibar davranabilirdi. neyse!. arka sıralara doğru ilerlediğimde sadece bir tane boş yer vardı.
olamaz!. ne yani ben şimdi bu çocuğun yanına mı oturacaktım. cidden! çok sinir bozucu..
