Herkes ölümün zor olduğunu söyler fakat asıl zor olan kalmaktır.Ölenler yeni bir hayata başlarlar,kalanlar ise ellerindekiyle idare etmek zorundadır .Her ne kadar hayata yeni bir sayfa açtım deselerde geçmişin tozlu kırıntıları peşlerini asla bırakmaz,her daim peşlerinde dolaşır.İnsan geçmişini bilmeli ki kendini de bilsin derler.Ben kendimi kaybettim sanırım.Çünkü bunu bile bilmiyorum.Geçmişimin zorlukları arasında geleceğe adım atamıyorum.Karşıma çıkan engeller önümü görmek adına çabaladığım her seferde yüzümü toza bulayarak utançla başımı yere eğdiriyor bana......Yönümü kaybetmiştir ve bir pusulaya sahip değildim.Ya bir anka misali tekrardan küllerinden oluşacak ve acının gözle görülür bir simgesi olacaktım ya da ölümün sessiz ve karanlık derinliğinde kaybolacaktım.Kısacası ya bir sonsuzluk yazacağım ya da sonsuzluğa uğurlanacak ve hiçliğe kavuşacaktım.....
YAZAR:GizemDurmuolu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hikâye Önerileri
DiversosSelamm.Burada hikaye önerileri yapacağım.Yapmanız gereken bana mesaj atmak.Hikayenin tanıtımını okuyup okuma sayısına bakarak değerlendiricem.Umarım size yardımcı olabilirim. :D
