En Sevdiği(GİRLXGİRL)

13.

Beraber kutladığımız ilk yıldönümü o kadar tuhaftı ki
Hatta fazla tuhaftı
İki ay ayrı kaldık hayatımın en berbat iki ayıydı
19 Haziran sabahı uyandım elimden telefonum düşmedi
Özellikle başucuma kağıt bıraktım
Telefonuma kimse dokunmasın"
Bu gün aramasını beklicektim
Umudumu kesmedim hiç bir şeyden
Bekledim..
Bekledim akşam oldu
Hava karardı
Ay çıktı
O gün duyduğum nefreti öfkeyi kırgınlığı hiç duymadım
Ama bu ona değil
Yaşadığımız olaylaraydı
İnsan düşünüyor
Neden? Diye soruyor
Sabah sınava girdim
Çok yorgundum stresliydim uyudum.
Uyandığımda telefona baktım
Aramıştı.
Ve ben böyle şeyler yaşarken
Bir kere sesini duymak isterken o telefonu açamamıştım.
Yataktan fırladım öfkeden deliye döndüm
Elf aradı ve elf bana konuştuklarını söyledi
Öfkem iki katına çıktı
Gözlerim dolu dolu dışarı çıkıp hava aldım oturdum elimden bir tek öylece kalmak geliyordu
Sebepsiz yaptığım kıskançlık ve sebepsiz yere sinirlendiğim için kendime öfkem arttı
O gün nasıl uykuya daldığımı hatırlamıyorum bile
Tırnaklarımı elime kaç defa geçirdim
Derin nefes alıp kaç defa penceremi açıp yıldıza baktım
O iki ayda ailevi sorunları yüzünden görüşemedik
Ailevi sorunları sonrasında bizim ilişkimizin öğrenilmesi yüzünden bana dönmüştü berbat günlerdi
Annesinin bana anlattıkları,çaresizlikleri benide çaresiz bırakışları ardı ardına geliyordu
Arkadaş kalamıyorduk devam edemiyorduk bir yol yoktu gideceğimiz
Bir kere telefonla konuşulmasına izin verildi
Sesini duydum
Beynimden vurulmuşa dönmüştüm
O haliyle bile hala fazlasıyla kıskançtı
Kabuslardan uyandım
Uyku ilaçları içtim uyumak için
Sonra bir kere daha anladım
O olmadan ben yokum