Zombi Notları 5

19 2 1
                                    

Hayatın rutinliği o güne kadarmış. Gece yarısı yatağımdan zorla uyandırıldım. Uyku sersemi Beyza'nın dediklerini dinliyordum.

"Soldra ypryorlar"

Soldra ypryorlar da ne demek derken saldırı yapıyorlar diye bir defa daha tekrarladı ve panikle yataktan kalktım tüm ışıklar kapalıydı. Tüm ekip içerideydi. Hemen herkesi belli noktalara gönderdim herkes bir köşeye bakıyorlardı girebilecekleri yerler çok azdı. Ahmet'i yine çatıya gönderdim. Hem etrafta kaç kişi olduklarına hemde nerede oduklarına baksın diye.

"12 taaruz 3 keskin nişancı saydım pardon 4 tane keskin nişancı varmış"

"Keskin nişancıları sen hallet taaruzları bize sal herkes bir adamı nişan alsın farklı adamları nişan aldığınızdan emin olun emrimle sıkın"

Bende termal dürbünlü bir silahı aldım. Komutanlarını hedef aldım. Herkese komutanı hedef aldığımı söyledim. Toplam 6 kişiydik. Sevde ve Beyza silahtan anlamıyorlardı. Hedefler daha yakına gelmeden halletmek için 3 ten geriye saydım

"3 ,2 ,1 SIKINNN!!!!" diye söylememle birlikte herkes sıktı ama vurulanların sayısı 4 idi. Herkes yeniden sıktı rastgele hızlıca vurmuştuk hepsini hepsi gafil avlanmıştı.

"Nişancıların öldüğünden emin ol Ahmet bu gece nöbet Neg Aslı ve sende Ahmet hiçbir şekilde kendinizi göstermeyin gizli gizli etrafı kolaçan edin tahminimce tüm ordu gelmez buraya daha saklanıyorlardır etraflarda keskin nişancılara dikkat edin sıkıntı çıkmasın. Sabah olunca gider bakarız cesetlere" dedim.

Yatmaya gitmiştim yoruldum bu karmaşadan. Gözüme uyku girmiyordu. Adamlar ya daha çok kişi gelirlerseki bu çok muhtemel ama bundan daha önemli bir soru vardı adamlar yerimizi nasıl buldu. MURAT öldürecem seni piç. Çatışmadada yoktu ortalıkta. Hemen diğer eve gittim silahla ,hemen kaçmaya başladı.

"Hareket etme vurum vallaha yavaşca gel buraya" dedim ve dediklerime harfiyen uydu.

"Sen zekisin Murat şimdi beni anlayışla karşılıyacağından eminim senden şüpheleniyorum bu saldırıda"

"Evet tabikide anlıyorum ben senin yerinde olsam ben de benden şüphelenirdim. Fakat ben hiçbir şey yapmadım. "

"Sana inanmamı bekleyemezsin sana güvenene kadar sadece yemek su vericez belli aralıklarla. Kaldığı yeri arayın hemen telsiz bulursanız... Kafana elveda de Murat"

"Sorun yok benim için ben suçsuzum"

Dediği gibi Murat suçsuzdu buna inanıyorumsuydum ama tedbiri elden bırakmamak lazımdı. Zaten kaldığı yerdende hiçbir şey çıkmadı.

Sabah olmuştu sonunda cesetlere bakmaya gittik.

"Sayın bi kankalar" dedim

"1,2,3,4...10,11" dedi Ahmet
"Ne!"
"Yeniden yeniden sayıyorum ama 11 tane Akif 2 tanesi kaçmış"
"Vay a*mınakoyum ya. Çabuk eve çabuk !! Ahmet sen çatıdan gözcülük yap yine herkes daha dikkatli olsun artık."

Dedim ve koşa koşa arabaya bindim. Artık savaş başlamıştı kaldığımız evi korumamız lazımdı. Biz daha avantajlı durumdaydık ama yinede öldürülme riskimiz vardı. Çok dikkatli olmamız lazımdı.

Zombi NotlarıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin