Pov. Manon
We zitten in de wachtkamer te wachten op een dokter. Daan loopt nerveus heen&weer en Owen zit strak voor zich uit te kijken. Ik kijk op de klok, we wachten nu al een uur. 'Ugh ik kan niet langer wachten.' Zegt Rachel zachtjes. Niemand zegt verder wat. Op dat moment loopt Doreen naar ons toe. 'DOREEEEEEN! HOE GING HET!' Roept iedereen. 'KNUFFEL NU KOM!' Roep ik. Iedereen in het ziekenhuis daar kijkt ons heel raar aan. 'Kssssht, gaweg poepzakken.' Zegt Naomi en ze kijkt hun arrogant maar grappig aan. Doreen lacht keihard. 'Groepsknuffel?' Vraagt ze daarna. We knikken en omhelzen haar. Doreen kan haar evenwicht niet langer houden en daardoor vallen we op de grond, nu kijkt al helemaal iedereen naar ons omg. 'HAHAHAHA OKE OKE, MAAR WAT ZEI DE DOKTER?!' Roept Rachel opeens. 'Er was niks ergs ofzo, het enige wat ik had was een coma, dusja... Ik mag naar huiss!' Zegt ze met een bigsmile. 'Yes babe, ik heb je zo erg gemist ehh.' Zegt Daan en hij geeft haar een kus. 'Awh.' Zeg ik zachtjes. Dan kijken ze mij aan. 'Huh what?' Vraag ik. 'Je verpest het momentje kssst.' Zei Doreen lachend. Ik lach dom mee.
* In de trein *
Owen kijkt naar Doreens hoofd en ziet een blauwe plek. Hij wenkt snel weer weg en kijkt schuldig naar voren. Hij heeft het er echt moeilijk mee awh.. 'Owie wat is er?' Vraagt Naomi. 'Nee niks.' 'Niet schuldig voelen, het was niet erg!' Zegt Doreen lief. Ze geeft Owen een knuffel. 'AAAAAGH!' Gil ik door de trein heen. Iedereen schrikt zich dood. 'Wow wat deed je!?' Roept Denise. 'Ik schrok van Nils.' Lach ik. Nils kietelde me en daar schrok ik van, ik kan er niet tegen en dan gil ik. (Lekker duidelijk dit 😹) 'Zo eng ben ik ook weer niet hoor..' Zegt Nils nep beledigt. 'Sssh.' Zeg ik en ik geef hem snel een kusje. We kleuren allebei helemaal rood aan. 'HAHA TOMATEN, SUCKERRRS!' Roepen Denise & Rachel tegelijk. Nils slaat zijn arm om me heen en kijkt me lief aan. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en merk dat de trein stopt. Waarom precies op dit moment?! Nils staat op en trekt me omhoog. 'Zullen we met ze allen bij mij gaan slapen?' Vraagt Denise zodra we buiten staan. 'We zouden sws al bij mij chilluhnn dus slapen kan er wel bij vind ik.' Vervolgt ze snel. Rein lacht naar haar en ze lacht weer terug. Zo lief hun ehh. 'Ik vind het goed babe.' Zegt Rein dan. 'Ik ook.' Vervolgt iedereen. 'Maar onze spullen dan?' Vraagt Owen. 'Jullie krijgen wel een coole pyjama van mij aan, we slapen dan in de woonkamer.' 'Oeh welke pyjama's heb je?' Vraagt Rein aan haar en hij kijkt haar zwoel aan. 'Zie je zo wel.' Zegt Denise met een zwoel hoofd.
IK MOEST ER EEN DEEL VAN DENISE OP ZETTEN DUS OKE WAUW HIER IS IE, NU EEN VRAAG AAN JULLIE LIEVE POEPZAKKEN: MOET IK STOPPEN MET DEZE STORY?
KUSKUS 💋
