MİDO'NUN ANILARI

~BÖLÜM 1~

Haru(me): evettt....Sayın okuyucu Canlarım, bu kitap'ta Mido'muz bize Baku ile olan anılarını anlatacak, evet Mido hoşgeldin ^^

Mido: h-hoş buldum^^

Haru: heyecanlıyız biraz, ha?

Mido: evet...biraz 😅

Haru: peki....bize Bakugou ile anılarını anlatmanı istiyom senden, olur dimi???

Mido: z-zaten beni o yüzden kaçırmadın mı..?

Mido elleri arkadan bağlı bir şekilde sandalyede bağlı durumda konuşuyor.

Haru: nothing -_- (Y.N: Kesin yanlış yazdım :d)

Haru: Evet...gelelim sadede...anlat bakalım

Mido: neyi?

Haru: -_-

Mido: ??

Haru: yani Baku ile anılarınızı anlat, mesela çocukluktan ya da bebeklikten başla...

Mido: bebeklik...? Hatırlamıyorum ki...

Haru: bende bundan endişeliydim....o yüzden bebekliğine şahitlik etmiş bir kaç kişi ayarladım 😉

  Mido: kim...?

Haru: lütfen içeri geçin^^

Kapıdan içeri İnko-san, Bilge Mitsuki, ve öfkeli civ civ girer. 😈

Haru: merhabalarr^^

İnko-san: Merhaba....İzuku nasılsın canım?^^

Mido: Merhaba...saol iyiyim anne..ver elini öpeyim

  Mido gidip annesinin elini öptü ve anlına koydu, sonra Bilge Mitsuki teyzeyi gördü ve onun yanına gitti, (Y.N: elleri bağlıydı hani? Diyen okuyucularım, bende bir cevap bulamadım, siz bulursanız bana haber verin)

  Mido: Bilge- pardon Mitsuki teyze, sende hoş geldin^^

Diyip onunda elini öptü ve anlına koydu, bu güzellikten mahrum kalmak istemeyen Bakugou sahte bir öksürükle varlığını gösterdi ve Mido gülümseyerek ona baktı

Mido: sana da merhaba Kacchan^^

Sonra da Mido Baku'nun açtığı kollarına karşılık verdi ve ikili sarıldı😉

Ama harika derecede olağan üstü yetenekleriyle (!) Haru açık unuttuğu flaşına nalet etti -_-

Mido: e-eh? *şaşırdı, kızardı*

Baku: *piç smile*

İnko-san: *fangirl bakışları*

Bilge Mitsuki: *real olmuş ship'in mutluluk bakışı*

Haru: *aşırı burun kanamasından öldü*

Okuyucular: *yeter aq bakışı*

Haru: evett...şimdi gelelim sadede ^-^

Bilge Mitsuki: e bencede 😉

Baku: tch!

İnko-san: ne yapmamız gerekiyor?

Haru: Mido'nun anılarını okuyacağız o yüzden, bebeklikten olan anılarını sizin anlatmanızı istiyom ^^

İnko-san: peki^^

Bilge Mitsuki: tabikide!!

Haru: evett...mesela Mido bebekken nasıldı? Bir kaç anıyı anlatır mısınız?

Inko-san: tabi....İzuku her zaman uysal bir çocuk olmuştu, bebekken bile öyleydi....ama çok duygusaldır....mesela ilk doğduğu zaman, doktorlar yaşayıp, yaşamadığına bakmak için çocuğun popişine vurur ya, İzuku doktorlar vurduğu anda çok yüksek sesle ağlamıştı, yani hastanede bütün gün boyunca ağlamıştı...eve gidince anca susmuştu, yani doğduğundan beri doktorlardan hoşlanmıyor ve çok duygusal..^^

Mido: *kıpkırmızı* a-anne ya!

Baku: neden o kadar ağladın ki? *piç smile* çok mu acıdı popişin?~

Mido(tes): K-Kacchan!!  *Bakugou'ya vurdu*

Baku: tamam, tamam kdkdmdkd.

Haru: evett, başka??

Bilge Mitsuki: ben anlatayım mı?

İnko-san: anlat kiz.

Bilge Mitsuki: ha! Şimdi Izuku daha yeni yeni yürümeyi öğreniyordu-

Mido: Mitsuki teyze ya!! Anlatma onu!!

Mitsuki: ay sus kız! He şimdi, yeni yeni yürümeye başlamıştı hatta daha tam yürüyemiyodu, benim bu koca eşşek te sürekli onun yanında oluyordu (Y.N: Baku Mido'dan 5 yaş falan büyük) bir gün, İzuku yürüye yürüye benim bu hayırsızın yattığı çekyata kadar gitmiş, ama görsen bi dadlu bi dadlu, neyse...yürüye yürüye gelmiş bu öfkeli civcivin yanına-

Baku: BEN CİVCİV FALAN DEĞİLİM BE!!

Mitsuki: KAPA ÇENENİ ÖYLESİN!!

Haru: e-ee...devam etsek?...

Mitsuki: tabi^^.....işte gelmiş böyle o küçücük dudaklarıyla, elleriyle Katsuki'nin yanağından öpmüş, ama hemen popişinin üzerine düşmüş, biz geldiğimizde Katsuki'nin elini tutmuş, yerde gülerek, kızarık oturuyo du^^

Mido: ○////○

Baku: *yeni duydu ilk defa* ya?~

Mido: e-eeh....○////○

Baku: o zamn sıra bende

Mido: n-ne sıra-

* Baku Mido'yu kendine çeker ve yanağına hiçte kibar olmayan bir öpücük bırakır*

Mido: R.I.P

Baku: *piç smile!!*

Haru: e-evet...bugünlük bu kadar, hoşçakalın okuyucu can-

Baku: GEBERİNN!!!

Evett hadi siz şimdi fels geçirin^^