Plane crash

~T W O~

*Sem's POV*

"Heb je dat al tegen iemand gezegd?? "

"Nee" zei ze snikkend en liep weg. Ik wou er achter aan maar bleef. Ik moest haar helpen, maar hoe.. Misschien zie ik haar nooit meer.. Ik liep naar school en deed mijn schooldingen.

School was afgelopen en ik ging terug naar huis. Maar onderweg kwam ik het meisje weer tegen. Ze was weer met die groepje jongens ze lag op de grond. Wat moet ik doen.....

Toen had ik een idee.

*Grace's POV*

Ik keek om en zag die jongen hij riep iets van he doeoeoe nomaalalaa.

Ik was echt kost misselijk. De jongens die gingen tegen hem op. Ik stond op en probeerde te lopen Maar toen werd het zwart voor mijn ogen en ....

Ik werd wakker en zei "wat is er gebeurt"

De jongen keek me aan . Ik lag in zijn handen . Het zweet zat op mijn voorhoofd. Ik was zo bang!!

Hij zij "rustig maar het komt allemaal goed al je maar zegt waar je woont dan breng ik je naar huis."ik ik .... Ik wist niet wat ik moest zeggen.ik was zo door de war van alles. Ik probeerde me nog een beetje los te rukken maar het lukt me niet hij was te sterk.ik zei mijn adres en hij bracht me thuis. Hij brobeerde aan te bellen maar het lukte niet omdat ik in zijn arme zat. Dus ik besloot om aantebellen. Me moeder kwam aan de deur en keek. Ik zag aan haar dat ze heel ongerust was en ook heel kwaad.

Mijn moeder zij kom maar binnen.

De jongen legde me op de bank neer en wou weglopen maar me moeder hield hem tegen en zei wat is er allemaal gebeurt. Ik keek me moeder aan en zei het hele verhaal. Me meoder was zo boos op die jongen en vooral max. De jongen ging weg alleen ik weet ze naam niet . Dus voor dat hij weg ging vroeg ik " wat is je naam eigelijk???"

Hij zij"sem" "Wat een mooie naam" zei ik . En hij was weg.

" Mama!" riep ik de volgende ochtend." ja schat wat is er?"

" je gaat toch wel mee naar school hé?"

" ja wees niet bang ik blijf bij je en als ik die jongens zie ga ga ga...." me moeder werd stil. Ze moest opeens huilen."mama gaat het ?" vroeg ik. " ja schat ik vind het alleen zo erg voor je Grace dat je dit de hele tijd moest voelen en dat ik er niet voor je was" de tranen rolden van me moeders gezicht. Ik brobeerde haar een beetje gerust te stellen dat het helemaal niet erg was en dat ik het gewoon eerder moest zeggen.

Ik ging me me moeder naar school en we zagen Max ze groeo daar staan. We liepen langs en ze deden niks!

Dat komt vast omdat me moeder er was. We kwamen op school aan en me moeder ging naar mijn mentor. Ze vertelde alles wat ik tegen haar heb gezegd.Mijn mentor schrok en zij dat ik de politie moest bellen.

En dat hij er iets aan zou doen.

*Sem's POV*

Ik hoop dat het goed gaat met het meisje. Alleen ik heb wel mijn naam gezecht alleen zij heeft haar naam niet gezegd. Ik hoop echt dat ik haar weer tegen kom.

Ik ging naar school en ging naar de les. Opeens zag ik haar bij het raam voorbij lopen.. Ze had wel heel veel blauwe plekken! Toen school afgelopeb was ging ik haar zoeken. Maar ik kon haar nergens vinden ik ging naar haar huis. Belde aan en haar moeder deed open. Ze was heel vriendelijk en liet me binnen.ik zei " Sorry maar ik weet niet de naam van u dochter. Wilt u het misschien zeggen?"

" Maakt niks uit. Haar naam is .."

Voordat ze het kon zeggen was het meisje thuis.

De moeder riep " Grace" ik snapte niet wat ze bedoelde met Grace. Het meisje deed haar jas en schoenen uit en kwam naar ons toe. Ik vroeg " hoe gaat het?"

" mwaa en met jou?"

" ja ook wel mwaa maar ik ben blij je te zien" en voor dat ik iets veder kon zeggen zei ze "Grace dat is mijn naam"

En nu begreep ik wat de moeder met Grace bedoelde.

Weer stukjjeeeee

XxAmandaaa