İSTEMSİ

Evimizde ilk gün...

 Bu yaz ne kdar çabuk geçiyor. 1 hafta Sonra Okullar açılıyordu .. Yeni Bir ​​okul, Yeni Bir ​​ev, yeni arkadaşlar ... Ezgi'den Sonra onun gibi Bir ​​arkadaş bulacağım şüpheliydi. Bulmak isteyen kim? Zaten o da benimle gelecekti. Bu 1 haftayi yatarak geçirmeyecektik. Hemen Ezgi'yi aradım ... ( dııt dııt dıııııt)

' '' Alo '

''Ne 'Alo' su yaa Onlar eskide kaldı.

'' Üff Hazal yaa .. Sabah sabah İnsanın kafasını şişiriyosun. Ne istiyosun ?? Noldu ??

'' Okula Yakın Bir ev bakmak için 1 haftamız var. Hadi hazırlan yarım saat Sonra seni Almaya gelirim. '

'': Tamam abla kızma .. .d.d ''

Seviyorum bu kızın böyle tavırlarını. Neyse hazırlanmam lazım. Üstüme mavi salaş T-şörtümü, altıma da kot şortumu ve mavi vanslarımı giydim. Hafif bir makyaj yaptıktan sonra aşağıya babamın yanına indim. Tam çıkarken 

''Babaa ben çıkıyorum Ezgiyle ev bakıcaz'' Yanağına bir buse kondurdum. Tam çıkacakken ;

''Kendine dikkat et kızım'' 

''Tamam baba. Küçük bir kızım sanki. Üniversiteye geçtim :) ''

''Olsun sen benim hem küçücük hemde biricik kızımsın''

Ablamın ölümünden sonra daha daha çok dikkat ediyor. Ama onu da anlıyorum trafik kazasında annemi de ablamı da maalesef kaybetmiştik. Beni babam büyütmüştü. Benim de onun da bizden başkası yoktu. Haa bir de Fatma vardı. Fatma babamdan birazcık küçüktü 2-3 yaş felan. Neyse Hazal hiçte yeri değil. Ezgi bekliyor. Duygusallaştın iyice. İç sesim doğru söylüyordu....

Sonunda Ezgi'nin evine gelmiştim.

''Yaa Hazal nerdesin kızım bu saate kadar ? Yarım saate kadar geliyorum dedin 1 saat oldu. Ağaç oldum burda.''

Hadi hadi bin arabaya. Az laf çok iş''

Arabaya bindi. Off nasıl bulucaz 1 haftada evi ya?

''Of Hazal nasıl bulucaz 1 haftada evi?''    Bu kız benim aklımı okuyor olmalı. 

''Bilmiyorum. Ama bir şekilde bulucaz.''

''Dur dur. Şurdaki evi geçtin bi bakalım nasılmış ?''

 ''Tamam''

Arabadan indik. Ev sahibinin yanına gittik. 

''Merhaba. Biz ev için gelmiştik.''

''Maalesef kızlar. Burayı birkaç saat önce birisine teslim ettim bile.''

''Neyse o zaman biz gidelim.''

Ezgi bana göre daha kibar, daha anlayışlı, daha nazikti.

''Ben dedim sana. Biraz daha erken gelseydin şimdi fıstık gibi ev bizimdi.''

''Haa şimdi ben suçlu oldum yani''

''Neyse önümüzdeki gollere bakıcaz''

Önümüzdeki goller ne ya ? Önümüzdeki evler olmalıydı bence.Biraz daha gittikten sonra bir ev daha karşımıza çıktı. 

''Hadi evgi gel bi bakalım.''

''Tamam ama benim burayı pek gözüm tutmadı. Ama biz yine de şansımızı deneyelim.''

                         BİRKAÇ DAKİKA SONRA

Sonunda geldik. Ne kadar uzun bir bahçesi varmış evin.

''Merhaba''

Gülen yüzlü bir şekilde içeriye girdik.Ev baktığımızı söyledik. Adam garip bir şekilde suratımıza bakıyordu.

''Ancak kızlar burası biraz küçük.''

''Ve heryer rutubet kokuyor.''

''Neyse biz gidelim Ezgi''

Arabaya bindikten sonra Ezgi sessizliği bozdu.

''Ben sana demiştim bu evi gözüm tutmadı diye.''

Gerçekten de demişti. Noluyo lan bu kıza son günlerde...??

Tam ümidimi kaybedecekken bir ev daha önümüze çıktı... Ama bu ev biraz pahalıya satılıyor olabilir çünkü büyük ve çok güzeldi...

''Bide şuraya bakalım'' dedim.

''Tamam'' dedi Ezgi.

İnşallah olurdu bu sefer. Cümleme 'Merhaba' diye başlamayacaktım. Hemen konuya daldım.

''Ş-şey biz ev bakıyorduk da''

''Tam yerine geldiniz kızlar'' Adam çok enerjiğe benziyordu.

İçimden bir 'Ohh' çektim.

''Ancak buranın üzreti biraz fazla.''

''Ne kadar ?''

''52 bin''dedi.

''Ama bizim paramız yetmiyor ki. Ancak yarısını karşılayabiliriz.'' Arkadan tanımadığım bir ses tonuyla

''Yarısını da biz veririz'' dedi tanımadığımız iki tane ultra yakışıklı çocuk.

Biraz konuştuktan sonra mecburen kabul ettik. Ücreti verdikten sonra evin anahtarını teslim aldık. Hiç konuşmadan herkes kendi evine gitti.