SIRADIŞI DÜNYA...

BÜYÜK KAVGA...

"Sen MELEZSİN!"dedi.
"Tanıştığıma memnun oldum."dedim ve sınıftan çıktım. Lovaboya doğru koştum. Yerini bilmiyordum ama tahminimce koridorun sonundaydı. Koridorun sonuna gelince lovabonun kapısını açıp girdim. Musluğu açıp elimi yüzümü yıkadım ve sakinleşmek için ellerimi yüzüme kapadım.
Tam o anda gözlerimden istemsizce bir iki yaş süzülmüştü. Elimle onları sildim,derin bir nefes aldım.

"İyimisin?"dedi arkamdan bir erkek sesi.
Arkama döndüm ve bana soru soran kişiye baktım.
"Ne burası erkekler lovabasımı?"dedim bir anlık panik ve şaşkınlıkla.

"Evet ama kimse yok şuan."dedi yine çocuk.
Hemen ordan çıktım ve koridorda yürümeye başladım."Heyy nereye!"dedi çocuk.
Merdivenlere ulaşınca aşağıya inmeye başladım. Çocuk halen peşimden geliyordu. Okulun çıkış kapısına varınca kendimi direk dışarı attım. Bir kamelyaya oturup soluklandım. Çocuk yanıma gelip oturdu.
"İyimisin?"dedi yüzüme bakarken.
"Sanane!"diye bağırdım.
Biraz şaşırmış bir şekilde
"Sadece sordum."dedi.
"Sorunun cevabını aldıysan gidebilirsin."dedim yüzüne bakmadan."Tamam."dedi ve ışık hızıyla gitti.
Vay bunundamı özel gücü vardı. Çocuğu tanıtmak gerekirse siyah,düz ve özenle şekil verilmiş saçları,beyaz teni,koyu kahverengi gözleri,sanırım 1.72 boyu ve normal bir kilosu vardı. Ve de özel gücü. Gözlerim kırmızıya dönüşmüştü bende onun gibi ışık hızıyla sınıfa çıktım.

Herkes sırasında oturmuş,öğretmen sınıfta değildi. Eski yerime geçip başıma sıraya koydum ve biraz olsun dinlenmek istedim.
"Kolun halen kanıyor."dedi yanımdaki kız.
Kolumu kaldırdım ve baktım.
Bileğimden dirseğime kadar bir çizik vardı ve heryeri kan içindeydi. Ama umursamadım. Elimi dudağıma götürdüm ve yaram dokundum."Ahh kahretsin."dedim sinirle. Dudağım çok acıyordu. Burkulan ayağıma hafifçe bastım,evet iyiydi. Ama bileğime bakınca biraz morarmış olduğunu gördüm.
Resmen dayak yemiştim hemde ilk günden. Yanımda bir vücut belirince kafamı kaldırdım ve o vücuda sahip kişiye baktım. Ah yine mi bu kız,diye içimden geçirdim ve ayağa kalkıp kızın gözlerine nefretle baktım.
"Galiba daha akıllanmadın ha bana özel güç kullanmakta ne demek ha aptal sen melez olsan nolur!"

"Benden sana bir tavsiye ya bana yaklaşır ölürsün ya da uzaklaşır hayatta kalırsın."

"Ay çok korktum."

"Ya korkmadınmı iyi keyfin bilir."dedim yerime otururken.

Bir anda sırılsıklam olmuştum. Ayağa kalkıp sağıma baktım. Keyifle dudağının kenarını kıvırmış, bugün bana yardım eden çocuk,suratıma bakıyordu masmavi gözleriyle.
Kıpırdayamıyordum çünkü yanına oturduğum kız beni mor renkli gözleriyle tutuyordu. Bu kızın böyle bir gücü var ama kullanmıyor.
"Aptal!"dedim yüzüne bakarken. Yine havalandım ve öğretmen masasına atıldım. Kafam yediğim darbenin acısıyla sızlıyordu.
Ama ben kıpırdayamıyordum. Gözlerim siyaha döndüğümde hemen beni tutan kıza baktım. Gözlerine odaklandım ve kızın kalbini durdurdum.

Herkes şok olmuş bir şekilde bir bana bir de yerde yatan kıza bakıyordu. Ama sarı saçlı,kavgayı başlatan kız halen pes etmemiş yanındaki çocuğa göz işaretleri yapıyordu. Çocuk yanıma geldi ve beni kucağına alıp ışık hızıyla okulun büyük arka bahçesine geldi.
"Siz ne yaptığınızı sanıyorsunuz!"dedi bugün lavaboda gördüğüm çocuk. Tam karşımızdaydı,arkasında iki erkek onlarında arkasında iki kız vardı bir gruplardı.

Bir anda bu anı fırsat bilip pembeye dönen gözlerimle kendimi havaya kaldırdım ve grubun yanına en önlerine gittim. Normale dönen gözlerimle" Siz gidin karışmayın."dedim. Büyük ihtimalle beden dersleri vardı çünkü hepsinde okulun beden kıyafetleri vardı.
"Saçmalama bunlar her gelene böyle yapıyorlar artık bıktık." dedi sağdaki kız. Arkadaki çocuk ışık hızıyla yanımıza geldi."Siz karışmayın bunla işi olan Mia siz değil."
Mia mı sabahtandır kavga ettiğim kızın ismi Mia mıydı?
Neyse banane. "Başlarım Mia yada sanada çık git burdan."dedi soldaki çocuk.
O sırada arkadan sesler gelmeye başlayınca arkama döndüm.
"Aman Tanrım buda ne!"dedim şaşkınlıkla.
Mia arkasında yaklaşık 9 kişiyle gelmişti kendisiylede 10 kişi ederdi. Yanımızdaki çocuk çoktan oradaydı.

"Evet büyük savaş ha ben hazırım"dedi sağdaki kız.
"Arkama geç"dedi bugünki çocuk."Saçmalama bende varım."dedim sinrimin neler yapabileceğini bildiğim halde. Grubun hepsi çoktan göz renklerini yani özel güçlerini hazırlamıştı.
Miagile döndüm ve ne olmalıydım bilmiyordum.

Gözlerim griye dönmüştü. O zaman ilk hamle bendeydi."İlk hamle bende"dedim grubuma dönerken."Tamam ama dikkatli ol!"dedi çocuk.
"Tamam."dedim ve yukarı doğru açtığım ellerimi yavaş yavaş kaldırırken. Yerden nefes kesici,acı bir duman yükseliyordu. Herkes öksürmeye başlamıştı. Bir kişiyle göz göze geldim masmavi gözleri bana bakıyordu ve tam o anda yine sırılsıklam olmuştum. Üstüme kovalarca su dökülüyordu. Sinirlendim.

Yanımdaki kız bana su döken çocuğun üstüne yıldırım düşürdü. Çocuk yere yıkılmıştı. Biri buydu biride benim dumanıma dayanamayıp gitmişti geriye kaldı 8 kişi.
Yanımdaki diğer kız iki kişiyle uğraşıyordu,özel gücü dokunduğu insanlara elektrik çarptırmasıydı.
Diğer bir çocukta iki kişiyle uğraşıyordu,onunda özel gücü gözlerinden ışın çıkarmaktı. Öbür çocuk birşey yapmıyordu çünkü o şifacıymış. Son kızda şifacının yanında hem onu koruyor hemde şimşekler çakarak birilerini vurmaya çalışıyordu. Bende bugün konuştuğum çocukla 4 kişiyle uğraşıyorduk.
Biri ateş fırlatıyor,biri elleri yerde yeri dalgalandırıyor,biri yerden sarmaşık çıkarıyor ve son olarakda Mia'yı zaten biliyorsunuz.Gözlerim yeşil,turuncu,kan kırmızısı ve son olarak toprak rengini birden taşıyordu. Yerden sarmaşık çıkardım ve sarmaşıkçıyı tuttum,yanımdaki çocuk ışık hızıyla etraflarında koşuyor hem dikkat dağıtıyor hem de toz kaldırıyor görüş alanlarını kısıtlıyordu. Hemen ateşçiye bir ateş topu atıp yerde acıyla kıvrılmasına sebep oldum.
Ellerimi yere koyup çok hızla dalgalandırdım ve ikisininde yere düşmesini sağladım. Ayağa kalkıp hepsini havaya kaldırdım sarmaşıklardan top bir hapis yapıp hepsini içine attım. Hemen kapısını sıkıca kapattım ve kendimi yere attım. Ben yere düşünce havada tutamadığım top hapisimde yere düştü ama neyse ki çok sağlamdı hiç birşey olmamıştı. Kolumu tutan kişiden güç aldım ve ayağa kalktım.
Arkadaşlarıma baktım hepsi birşeyler yapıyor karşısındakileri yenmeye çalışıyordu. Gözlerim turuncuya dönüşünce bütün düşmanlarımızı kaldırdım ve hapisimin içine attım. Bütün arkadaşlarım yanımdaydı. Topu havaya kaldırdım ve okulun dışına attım yuvarlanarak gidiyorlardı.
Ve ben çok yorgundum. Kendimi yere attım ve atmamla kafama yediğim darbe yüzünden gözlerim kararmış ve bayılmıştım.
MİA
"Lanet olsun durdurun şu şeyi."diye öfkeyle bağırdım.
Aptal gibi ordan oraya çarpıyorduk. Bir anda top alev almıştı hemen özle gücümü alıp hepimizi kaldırdım. O sırada hepimiz sırılsıklam olmuştuk. Topun etrafındaki ateş sönünce yerden çıkan sarmaşıklar topu açmıştı. Herkesi çıkarıp dışarı fırlattım ve bende çıktım. O kızı bitirecektim ama doğru zaman lazımdı.
Herkes dağılınca babamı aradım ve gelmesini söyledim. Babam gelince arabaya bindim ve eve gittim. Evde herşeyi babama anlatınca şaşkın bir şekilde bana bakıp" O kız...biz onu geçmişte öldürmüştük. O nasıl yani nasıl yaşıyor."dedi ve koşarak evden çıktı. Arkasından bağırmadım bile hep olurdu zaten.

Odama gittim,duş alıp yaralarımı sardım ve uyudum.

Bitti. Umarım beğenirsiniz.
Yorumlarınızı,oylarınızı bekliyorum. Kendinize dikkat edin kıymetlilerim.
Bay bay.♥😊👋😝