Prologue

21 3 0
                                    

Tumayo ako sa aking kama para uminom ng tubig. Pagdating ko sa kusina, may narinig akong nagsasalita na nagmumula pala sa tv. “The number of active coronavirus disease (Covid-19) cases  in Cebu City is now down to 626 from the previous 1,212 cases recorded by the Department of Health (DOH)-Central Visayas,with over 600 recoveries logged in one day.”

Papatayan ko na sana ang tv pero tumunog ang cellphone ko, dali dali ko itong kinuha sa bulsa ko para malaman kong sinong nag text. Nang mabasa ko ang text ay napangiti nalang ako.

Kazin: Uwi kana ate, miss kana namin          Me: Oo na, maybe later I will get a ticket na, so by tomorrow morning, sasakay na ako ng barko. wag mo sabihan sila mama ha,i susurprise ko sila 😁                                     Kazin: okay ate, excited na ako!!!!!!!

Bumalik na ako sa kwarto ko para mag ayos ng gamit. Dadalhin ko nalang lahat ng gamit ko, baka hindi na ako makabalik dito. Pagkatapos kong mag ayos ng mga gamit naligo na agad ako kasi bibili na ako ng ticket pabalik sa Dipolog City.

Nandito na ako sa bilihan ng ticket. “ang daming tao, di na nga nag social distancing, naku, di to kakayanin ng beauty ko gosh” sabi ko pero napalakas ata ang pagkakasabi ko kasi narinig nung katabi ko, “kala mo sinong maganda”. Namilog  ang eyes ko sa sinabi niya, wala naman siyang binanggit na pangalan pero feeling ko ako yung pinariringgan niya tsk. "excuse me?!!" pero di na niya ako pinansin,hinayaan ko nalang din baka masabihan pa ako dito ng warfreak duh, ka imbyerna tong lalaking to, parang bakla.

Yan, ako na ang sunod sa line. While waiting, kinalikot ko muna ang phone ko, chineck ko mga socmed accounts ko, wala namang bago. So ako na, nag fill up nang kaunti and then tapos na.

Aalis na sana ako sa counter but someone called me, or ako ba talaga tinawag niya?  “miss” sabi niya, paglingon ko, I rolled my eyes, pano kasi yung tumawag sakin eh yung lalaki na nag sungit sakin kanina. “you dropped your wallet” I sigh, “thank you” I said, and then I heard him whispering something, “what did you say?” I said, “nothing” he said, “I heard you whispering something”,"narinig mo pala eh ba’t nagtatanong ka pa?”

Did I hear him right? "tss sungit,kala mo naman gwapo" hahaha  nakaganti rin tsk. So ayun, umuwi na ako para ma ready na yung mga gamit na dadalhin ko, tapos ligo ulit, then sleep.

“Goodmorningggggg!” hays, ang ganda ng gising ko, di naman ako excited, konti lang hahahahaha. 7:25 na, mamayang 9:00 am kasi alaalis yung barko kaya naligo na ako.

Mom jeans and crop top lang suot ko, and sneakers na white, I’m ready to go na, good thing kasi malapit lang sa pier ang tinitirhan ko.

Sana pala nag jacket din ako kasi sobrang ginaw, bukas pa nang umaga ang dating namin sa Dipolog City.

Pumunta muna ako sa canteen para bumili ng noodles para kahit papaano, mainitan naman ang tiyan ko, di pa nga ako nakapasok pero parang ayaw ko na tumuloy, nakita ko na naman kasi yung lalaking—ay mali, di naman lalaki yon, mas maganda kung tawagin siyang bakla hahaha ang sungit kasi parang di lalaki. Dahil sa pag-iisip, di ko namalayan na nasa harap ko na pala siya “you again” he said, "you again" I mocked him "tabi nga" nilagpasan ko na siya, baka kasi di ako makatulog pag marinig ko yung sagot niya pft, wala kasing kwenta sagot niya.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Aug 29, 2020 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

A Sudden GoodbyeWhere stories live. Discover now