Hanggang sa huli kong kabanata!

Hanggang sa huling kabanata .!

I was a grade school when i go to the province with my family andun kasi ang mga kamag anak namin nakatira.

Akala kasi ng mga magulang ko magiging maayos ang buhay namin sa probinsya bata pa nun ang bunso kong kaptid 1years old ako 8 at ang pangalawa 6 at ang pangatlo 4 at ako ang panganay hindi ko sasabihin ang mga pangalan .. wag nio na alamin hindi na yun importanti hehehe!

Noon ang akala ko ayos lang basta magkakasama at buo ang aming pamilya. Ako nga pala si victoria shanel bagnol kasalukuyang nag tatrabaho sa isang pabrika ng mga sapatos sa marikina mahirap lang aming pamilya pero mabuting tao at mapagmahal na mga magulang ang ama't ina ko mahalaga saakin ang bawat sentimong naiipon o nakikita ko.

Bagamat isa ako sa apat na anak nila at ako din ang panganay at nag iisang anak nilang babae. Pangarap kong maginf isang flight attendant dahil nga sa hirap ng buhay hindi ko na inisip kong paano ako mkkpg aral dahil kulang din naman ang perang tinutustos ng aking ama bilang isang magsasaka.

Nang grumadweyt ako ng high school sinikap kong mktulong para makpag aral din ang tatlo ko pang mga kptid. Pero hindi ki sila kayang nakikitang pumapasok ng walang baon katulad ko..

Awang awa ako sa kanila twing dumadaing sila na wala silang pambayad sa kailangan nila sa skwela. kung iisipin marmi ang katulad nmin mahirap at talgang nagpupwersige pra lang maiahon ang mga pamilya nila sa hirap. Pero mahirap saakin ang gantong sitwasyon gsto ko ding maranasan ko ang guminhawa sa buhay.