Can This Be Love?

Chapter 4: Harana

VALENTINES DAY! Maraming gimik na nakakakilig ang pakulo ng mga kaklase ko lalo na sa mga girlfriend nila, may nag-abot ng bulaklak sa akin at nagpasalamat naman ako sa kanila dahil kahit samahan kami ng NBSB ay nagagawa naman naming mag-enjoy.

Nagulat na lang ako ng bigla akong lapitan  ni ENZO at abutan ng rosas.

“Siguronamanhindiakomapapahiyangayon,..hindiakomaliligawdon’tworry! Peaceofferingkosa’yodahilalamkongnasaktankitanoon,..” pabirong sabi niya

Ngumiti ako at kinuha ang bulaklak. “Ayos ‘tongrosasmoah! Kaninongpananimmoitokinuha?” biro ko.

Napakamot ng ulo si ENZO “Ikawtalaga! Kahitkailanpalagiakonghindipumapasasaiyo!”

Napangiti ako sa sinabi ni ENZO, alam kong gusto niyang maging ayos na kami. Sapat na rin siguro ang isang taon para mawala ang pader na inilagay namin sa pagitan naming dalawa.

“Bakitsaakinkalangbahindipumasa?” tanong ko subalit sa hindi ko siya nilingon.

Natawa si ENZO. “Unfortunatelyyes! Anghirapkasing 100 years,. Hindikonakayaeh,..angsaklapnglovestorynatingdalawanoh?”

“Angsabihinmowalakalangtiyagangmaghintay! SakanagingMasayakanamandiba? Kayawagkanangmag-emotedyankasitaposna,..” wika ko.

Hindi rin sila nagtagal ni LIBBY, pagkatapos nilang maghiwalay naging papalit- palit ng girlfriend si Enzo. Minahal ito ni Libby,nakita pa nila itong umiiyak kapag nakikitang may kasamang iba si Enzo,subalit wala naman silang magawa. Ang pinagpapasalamat ko lang hindi ako naging padalos dalos ng desisyon noon kung hindi magsisisi rin ako katulad ni Libby.

“Masaya?? Ako??”  pagak na tumawa si Enzo. “siguro,.. kasiiyonangnakikitangmatangiba,.. hindinamansawalaakongtiyaga, alamkonamangwalarinakongpag-asasayokasiikawangtipongbabaengmahirapyatangmagkagustoatalamkonghinding-hindiakopapasasapanlasamo,.. kayangamaspinilikonalangnalumayo”

Kung alam mo lang,ang naibulong ko sa sarili ko. Napabuntunghininga ako,at naghalukipkip na tumingin sa kanya. “Ganoonangpalagaymo? Ehpaanokungsabihinkongmerongisangtaonanagpapangitisaakinngayon,maniniwalakaba?”