Real Work of Destiny

Prologue

"Mommy? where will you punta? Will you make me iwan dito? Mommy I don't wanna be alone! Please don't leave me!" Umiiyak na sabi ng batang nasa walong taong gulang.

"Mommy will come back sweetheart. I will be back on your eleventh birthday. I promise baby, babalik si mommy." Mahinahong turan ng nanay ng bata. "For now, iiwan muna kita kay Nana Stella okay?" Hirap na sabi ng ina. Halatang pinipigilan nya ang pag hagulgol sa itsura ng batang nagmamaka awa na hwag siyang iwan.

"But mommy, 3 years pa po yun. Matagal pa po yun. Ayaw ko po mawalay sayo.. Baka po kunin ako ni Daddy.." Pagmamakaawa ng bata.

"No baby. Daddy will never find you here. And magtatrabaho lang si mommy okay?"

"But mommy-"

"No buts baby. My decision is final. I will leave you here and please promise me you will be a good girl when you're with Nana okay? I promise I will be back. I will be back for you."

"Promise?"

"Promise."

"I love you mommy. And  I will let you leave me for now. Because I trust you mommy."

"I love you too baby."

*after 3 years (ika-labing anim na kaarawan ng bata)

*12:30 am*

Naiwang nakaupo sa terrace ang batang nakatulala habang patuloy na umaasa na babalikan sya ng kanyang ina. Hating gabi na ngunit di pa din ito bumabalik.

babalik ang mommy ko. Nag promise sya sakin. Babalik sya kahit anong mangyari. Mahal ako ni mommy. Hindi niya ako bibiguin. Nag promise sya.

Paulit ulit na sabi niya sa kanyang isip. Ngunit kahit anong isip ang gawin niya ay nawalan na din siya nang pagasa dahil umabot na ng 3 oras pa ang kanyang paghihintay. Binigo siya ng kanyang ina.

"Nak, tulog ka na, tama na ang iyak, malay mo na delay lang ang byahe ng mommy mo diba? mag pahinga ka na." mahinahong sabi ng ginang sa bata. Ang batang iniwan ng tunay nitong ina ngunit tinuring niyang tunay na anak.

"Nana , di niya tinupad yung promise niya. Di na ako binalikan ni mommy. Nag sinungaling siya! Ang sama sama niya!" umiyak na sabi niya.

"shhh. tahan na. Nandito pa si Nana okay? di kita pababayaan." pag aalo naman niya dito.

Unti unti na din namang tumahan ang batang babae at nakatulog. Inihiga niya ito sa kama at kinumutan.

"Huwag kang mag alala 'nak, iwan ka man ng lahat nandito pa din ako. Hinding hindi kita iiwan kahit na anong mangyari." mahina niyang sabi saka hinalikan ang tuktok nito.

Pagkatapos ng araw na iyon ay parati na ito sa bahay ng Nana niya. Pero tuwing gabi, di man niya pansin ay parati itong nasa harap ng bahay nila. Di man niya alam, patuloy pa din siyang umaasa na babalikan siya ng kanyang ina.

..

..

..

..

..

..

dedicated to DoweeMonster .. inspired by u dre!! xD