Hayatımın içine sıçılmıştı cok kotu durumdaydım sunu biliyorum ki saatli bir bomba gibiydim ne zaman patlmayacağım belli olmazdı kanser ne demek ti diye araştırma yaptım kanser cocuklarda daha çok görülürmüş saclarım dökülürmüş zamanla yürüyüşüm değişirmiş ama cobuk atlatılırmıs kendimi atlatırım diye teselli ediyordum ki şu yazı beni altüst etti " ölünebilir " ölmek mi ? Ben daha kaç yaşındayım bildiğin 7 bilemediğin 6 .sınıfa girdiğimde acı gözlerle bana bakıyorlardı. Birden bağırdım ne bakıyorsunuz hayatınızda hiç kanserli cocuk gormedinizmi? Herkes başıma toplandı.ben bağırdım yine bana acımayın gidin başımdan sevmeyin beni beni iyiliğimi düşünmeyin. Öğretmen gelmişti beni sakinleştirdi ve bana günlük verdi dediki"yazdıkça sakinlersin yaz ne düşünüyorsan istersen en yakın arkadaşına okutursun "derste ne düşündüklerimi bir bir yazdım. Teneffüste cenk eline almış bağıra bağıra okuyordu sadece dinledim.
01.09.2000
Sevgili günlük.
Bugun kanser oldugumu ögrendim anlamını bile bilmediğim hastalık beni bulmuştu onca kişinin ardında sadece ben annem hergün ağlıyordu. Bana belli etmese bile ölecegimden cok korkuyodu. Bir akşam konuşurken duydum. Kızım ölürse yaşyamam allahım onu benden alma demişti. Gercekten ben bu kadar degerlimiydim onun gözünde ama yapcak bişiy yoktu inadına hayata sıkıca sarılacaktım. Üzülmeyecek hiç bişeye canımı sıkmayacaktım. Nasıl olacak bilmiyorum ama yapacaktım. Sırf annem için annem herşeye değerdi. O kadın beni bu kadar düşünüyor eger ölürsem o hayata tutunamayacaktı tutunsa bile hep bir tarafı boş kalacaktı. Anneme bunları yaşatmaya hakkım yoktu inadına hayata tutulacaktım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayata inadına tutunmak
Short StoryBen küçük bir kızıım. Küçüğüm ama derlerim çok hayatım mafolmuş bir vaziyetteydim taki küçük bir umut cıkana kadar. Başarabilirdim! İlkokuldaydım ve kanserden ilk başta hiç bişeyden haberim yoktu. Sınıf arkadaşlarım bile biliyodu ben üzülmeyi diye s...
