Ben küçük bir kızıım. Küçüğüm ama derlerim çok hayatım mafolmuş bir vaziyetteydim taki küçük bir umut cıkana kadar. Başarabilirdim! İlkokuldaydım ve kanserden ilk başta hiç bişeyden haberim yoktu. Sınıf arkadaşlarım bile biliyodu ben üzülmeyi diye söylemiyolardı sadece. Annem beni erken saatte okuldan aldı. Ilk defa böyle oluyordu. Annem beni hiç okuldan almaz aldırmazdı. Hastaneye geldiğimizde kontrol odasına girdim. Doktor kontrol ettikten sonra annemle dışarıda konuşmak istedi ister istemez konuştuklarına dikkat kesildim. Sadece şu sözleri duyabildim. "Kızınızın durumu git gide ilerliyor. Hemen tedaviye başlamazsak durumu daha kötü olabilir kanser ilerleyebilir. Hiçbirşeyi düşünmeden anneme bağırdım - anne duyduklarım dogrumu gercekten kanser hastasımıyım hem ne demekti kanser? Ben daha çok küçügüm böyle olmaması lazımdı benim koşmam oynamam lazımdı diğerleri gibi olmam lazımdı olamaz hem nolucak ölücekmiyim
2 parts