Captain | taekook

1

[Ave Maria]

Herkese merhaba.

Bahar ayında başladığım bu hikaye, kim bilir hangi yılın hangi güzide mevsiminde son bulacak. Tanıştığımıza memnun oldum. Arkadaşlığımız dayim olsun.
İyi okumalar dilerim.

+++

Yaşamak için ettiğim dualarım cennetin en güzel kapılarından geçip, nurlarla kaplı ırmaklardan akıp, meleklerin saf inançlarıyla örtülerek tanrının huzuruna bahşediliyordu.

Tanrı'ya bahşettiğim kurbanların suçsuz kanıyla yıkanarak doğan kadarim doğuyordu.

Serpilen kaderim, inancımı amaç bellemişçesine beni sürüklüyordu. Kendince biçmiş olduğu amaçları uğruna her şeyimi feda ediyordum. Yıllarımı, emeklerimi, merhametimi.

Tanrılara sunduğum her güzel şeyin ardından iyiliklerle doğan nimetler sunuluyordu.

Yaşım geçiyor, tanrı için yaptığım şeyler artıyor, kendimi daha çok adıyordum.

Lakin kendi isteğim üzerine doğmuş olan kadarimin benim için çizdiği yolların üstüne feryatlar içinde kalan acılı bedenler düşüyordu.

Artık yaşamım tanrıların sevdiği türden olmamaya başlıyordu...

+++

Kayığın içinde, birbirine karışmış ağı açmaya çalışıyordum. Bu meret öyle bir karışmıştı ki, düğümleri çözdüğüm anda başka bir yerde yeni bir düğüm oluşuyordu. Akşam döndükten sonra tembellik edip bi' kenara doğru fırlatmıştım. O an ağı fırlatırken içimde oluşan acı çığlıklara kulak vermeliydim.

Havanın griden esinlendiği görüntüsüyle bir süre okyanusun ortasında gökyüzüne doğru gözlerimi kapattım.

Hissediyordum. Öyle bir ağırlık çökmüştü ki üzerime, sanki kaburgalarım kasılarak ciğerlerimi esir almıştı.

Ruhumun her bir zerresine dokunuyormuş gibiydi. Tüm fısıltısı kulaklarımda yankılanıyordu sanki.

"Geldin mi?"

Gelmişti, hissediyordum. Ruhuma dokunduğu her anda hissediyordum. Üzerime çöken sersemlik beni sarhoşa çeviriyordu.

"Bugün biraz geciktin."

Uyandığım andan beri onu hissetmek için beklemiştim. Onun hakkında kafamda dönüp duran düşünceler gün boyunca beni meşgul etmişti.

"Dün kiliseye gidemedim. Balıklar hiç satılmadı, bu yüzden bende civar kasabalardan birine götürdüm. Geldiğimde saat epeyce geçmişti. Beni çok bekledin mi?"

Beklemişti. Hatta biraz da kırılmıştı. Bu yüzden bugün geç geldi. Bana olan kırgınlığını, üzüntüsünü göstermek istedi.

"Haklsın, sana haber vermeliydim. Ama dün kafam o kadar doluydu ki bir türlü beceremedim. Hislerim düşüncelerimi aşıp senin kalbinin en derinliklerine doğru fısıldayamadı."

Bugün bana kırgın ve küs bir şekilde gelmişti. Çünkü dün onu fazlasıyla bekletmiştim. Aslında bu tavırlarını toy buluyordum. Sanki gösteremediklerini bana gösterebildiği için şımarıyormuş gibi.