✔||{BxB}Possessive Twins: Alexander Brothers

💙Chapter 31💙

WARNING: this chapter may contains grammatically errors, wrong grammar and wrong typos

A/N: sorry po I promise na pang isahan nalang yung update ko, but tge F! Hindi ko alam kung paano  o kung bakit nawala yung draft ko, kaya eto mag uulit ulit, post ko na lang agad para dina mawala

Fudge POV...

Marami akong tanong sa sarili ko, sa mundong ito, o kahit na kanino, gusto kong humanap ng mga kasagutan, gustong gusto kong malaman kung ano bang nagawa kong mali para mangyari sa akin ito

Gusto koring malaman  kung nagkulang ba ako? Kung sa kalimang nagkulang ako? Gusto kong malaman kung saan? Kailan? O paano?

Sobrang sakit, ang hirap tanggapin! Ang sakit isipin na ok lang kami kagabi, ang saya pa nga namin eh

Pero the fuck! Ano bang nangyari?

"Love! Love please! Papasukin mo naman ako oh! Please let me explain" saad nya habang patuloy parin siya sa pagkatok sa pinto

"Just go! And leave me alone!" sigaw ko, gusto  ko man syang harapin pero parang di ko kaya, nahihirapan ako, I dont know how to face him

And the fuck lang sya! Hindi ko alam kung bakit ang kapal ng mukha nya at nakakayanan nya parin akong harapin matapos ng ginawa nya

"Please love naman oh! Please just give me a chance para mag explain, mali ang iniisip m-"

Hindi ko na kaya pa, kaya't agad akong tumayo saka mabilis na binuksan ng bahagya ang pinto

Nakita ko man ang sayang nabuo sa kanyang mukha ngunit agad rin itong nawala ng sampalin ko sya

"What did you say!" kunot noo at sarkastikong tanong ko

"Mali an-" hindi ko na siya pinatapos pa, dahil muli ko na namang sinampal ang mukha nya, how dare him!

"Mali? Mali ang iniisip ko? So anong sinasabi mo, na ako pa ngayon ang mali"

"No! That not what  I-"

"SHUT the fuck up! Stop talking! Just stop explaining, ayaw ko nang pakinggan ka, o nang kahit na ano nanamang kasinungaling sasabihin mo, please stop! Tama na, ayoko nang pakinggan kapa"

"But please Love, let me expl-"

"I Said shut the fuck up! Tama na, Umalis kana, ayoko na, hindi pa ba sapat sayo na sinaktan mo ako, hindi pa ba sapat yon? Dika paba nakukuntento! Please tama na" lumuluhang saad ko saka akma na sana akong talikuran siya ng mahigit nito ang kamay ko

"Please! Fudge! Love! Dont act na parang ikaw lang ang nasasaktan, dahil nasasaktan rin ako, stop saying na tama na, dahil diko kaya pag nawala ka" lumuluhang sabi nito

Gusto ko man syang kaawaan but ayoko na, mahirap makitang umiiyak ang taong minahal mo sa iyong harapan

Ngunit mas mahirap isipin na sya ang dahilan kung bat ako ngayon nasasaktan

"Pero ikakasal kana! And the worst is magkakaanak kapa! Now tell me Zeuxious? Ano namang panamo ko roon? Bakla lang ako!May mga bagay na kaylangan mo na diko maibibigay sayo! Im just a gay na walsng maipagmamalaki kundi ang pagmamahal ko sayo" mahinang saad ko rito

"Please dont say that, your not just a gay! Dahil ikaw ang buhay ko, ikaw lang ang mahal ko, saka hindi ko naman sinabing papayag akong magpakasal sa kanya...

Yes! I know na magkaka anak kami, but aakohin ko naman iyon eh, please wag mo lang akong iwan, ikaw lang ang mahal ko ..

...at pinapangako kong ikaw lang ang papakasalan ko" mahabang saad nya, ngunit hindi iyon sapat na dahilan para mabago nya ang desisyon ko

I already made my decision, hindi lang naman kasi iyon ang problema eh

"Im sorry, hindi naman kasi ganoon kadali iyon, Hindi ko kakayaning may batang madadamay dahil sa pagiging makasarili ko, hindi ko kaya, dahil alam ko yung pakiramdam na mawalan ng ama...

..... Ok panga iyong sa akin eh dahil mas katanggap tanggap pa, dahil namatayan ako ng ama. Ang hindi ko lang kaya ay yung isipin nang magiging anak mo na, buhay ka nga pero di mo naman maibibigay yung totoong pangangailangan nya, iyong buong pamilya, yung pamilyang may matatawag syang ama at ina, pero lahat iyon di matutupad dahil mas pinili mo ako kaysa sa magiging ina ng anak mo, na mas pinili mo ang baklang kagaya ko kayso sa ina ng anak mo" 

mahirap mang aminin pero totoo lahat ng iyon, sa mundong ito walang lugar ang totoong saya o happy ending sa buhay ng mga baklang kagaya ko

Siguro tama nga sila, na hindi dapat kami nabuhay sa mundong ito, dahil wala kaming karapatan sapagkat tanging babae at lalaki lang ang dapat na mabuhay at maging masaya aa mundong ito

Pero anong magagawa ko, hindi ko naman pinili to, dahil ipinanganak na akong ganito, sana..sana may lugar sa mundong ito na kung saan sasaya ang mga kagaya ko

"No! Hindi mo kasi naiintidihan love eh, tulad mo nabuhay rin akong hindi kapiling ang ama at ina ko,.kaya-" hindi ko na sya pinagsalita pa dahil ayoko nang gumawa na naman siya ng dahilan, dahilang makapagpabago ng desisyon ko

"No stop it Zeuxious! Tama na to, na iintindihan ko na ang lahat ....

... And please from now on stop calling me love! Dahil siguro hindi talaga tayo ang para sa isa't isa! Lets end this! Lets just treat each other us a brother again, dahil yun naman talaga tayo, yun ang nararapat na maging tayo" huling saad ko bago ko tuluyang inalis ang pagkakahawak nya saakin, saka ko tuluyang isinara ang pinto

I know masyadong mabilis ang pangyayari, at masyado akong nagpadalos dalos, pero anong magagawa ko, iyon ang dapat at iyong ang nararapat

"No! No! Please Love Dont do this to me!, please Love! I cant leave without you! Your my life, my everything! Please....

....please stop hurting me!

...please love! Come back to me!"

It was hard for me to heard him na nasasaktan, masakit marinig lahat ng pagmamakaawa nya

But how, how can I come back to him, kung may pamilya na syang dapat buuin

Pamilyang bubuuin nya,
Sa ibang tao at di na sa akin.

Siguro ito na talaga ang huli,
Mahirap man kalimutan sya,
Pero kakayanin ko para sa ikakasaya niya

Alam ko...

Oo, alam ko ...

Nadarating rin ang araw na makikita ko syang masaya, masayang kapiling ang iba at wala ng Fudge sa tabi nya

"Love! Love please! Dont do this! hindi ako papayag! Akin kalang kaya please open this! Dont do this to me....

Please Love, Dont leave me!" saad nito habang patuloy parin sa pagkatok sa pinto habang pilit na binubuksan ito

Gusto ko mang buksan ito at yakapin sya, pero di na pwede, siguro tama na

Dahil pareho lang kamibg masasaktan kung ipipilit pa namin ang aming sarili sa isat isa

Hindi masama ang magmahal pero dapat alamin mo ang limitasyon mo

Hindi rin masama ang lumaban, pero alam mo rin dapat kung kailan ka dapat susuko.